Adviesje voor
Amalia
Wieke vond de 30e april altijd een feest, daarom heeft ze wijze raad voor Amalia, als die de toko straks overneemt.
Ik kan maar niet aan die 27e april wennen. De koning had die dag gewoon op de 30e moeten laten staan. Dan had hij op zijn echte verjaardag thuis kunnen blijven bij de visite. Nu moeten hij en zijn hele familie, tot Amalia de toko overneemt, tekeningen en bloemen aannemen en de dag erna heeft iedereen natuurlijk wat te mekkeren over hun kleding. Joehoe? Amalia? Doe met mijn advies wat je wilt, maar schaf die poppenkast af! Je vader heeft 150 gasten uitgenodigd omdat hij 50 wordt, maar jij zou dat straks elk jaar kunnen doen. Geen gedoe voor allerlei gemeentes (die later altijd zeggen dat het zo duur was) en op je echte verjaardag ga jij lekker films kijken met een doos bonbons erbij.
Verder waren mijn nu ruim zestig Koninginnedagen leuk hoor, niks mis mee
Ik vond de ouderwetse 30e april altijd een feest. Behalve die ene keer, dat ik – verkleed als lieveheersbeestje – in de Koninginnedagoptocht meeliep. Het goot van de regen. Mijn vader stond langs de route en gaf me zijn paraplu. Mijn moeder had een week aan dat pakje – met gazen vleugels vol stippen – zitten knutselen en was tot in haar tenen beledigd dat ik geen prijs had gekregen. ‘Dat komt door die paraplu!’ riep ze nijdig tegen mijn vader, ‘niemand heeft gezien dat mijn kind een lieveheersbeestje was!’ In die situatie was ik ‘haar’ en niet ‘ons’ kind. ‘En mijn kind hoefde niet kletsnat te worden!’ riep mijn vader terug. Ik was die dag blijer met de paraplu dan met dat vermaledijde pakje. En ik was er al zo vreselijk mee gepest. De jongens van de zesde klas (ik zat in de vijfde, maar we deelden één lokaal én de akelige meester Kuipers) vielen over elkaar heen van het lachen. Wekenlang heette ik Stippeltje.
Verder waren mijn nu ruim zestig Koninginnedagen leuk hoor, niks mis mee. En nu, ver weg van Nederland? Wij geven onze Zambiaanse buurkinderen oranje ballonnen en zeggen: ‘De groeten van onze koning, die is straks jarig.’ Dat zal ze jeuken. Dit jaar gaat Koningsdag aan ons voorbij, want dan vliegen wij naar ons vaderland. Ik ga ook oranje ballonnen uitdelen aan de crew van Emirates, om me een beetje in te likken daar. En wie weet zeggen ze: ‘Congratulations madam! May we offer you a seat in our Businessclass?’
Wieke Biesheuvel is columnist bij Libelle, schrijft boeken, woont in Zambia en helpt de plaatselijke bevolking met medewerking van haar vriendinnen hier aan waterputten.
