Zomaar rondhangen, helemaal alleen’
Wat doe je op een vrije dag? Marja weet het wel, ze gaat lekker in haar eentje naar het Stadsarchief, het Joods Historisch Museum en naar haar favoriete winkels. Om daarna met haar vriend Hains te genieten van het Light Festival.
Vandaag ben ik vrij, en ik trakteer mezelf op een dagje Amsterdam. Zomaar rondhangen, helemaal alleen. Ik heb tot half vijf de tijd. Dan heb ik afgesproken met Hains bij Exki, aan de nieuwe noordkant van het Centraal Station.
In het Stadsarchief maak ik via spannend snuffelwerk in oude namen- en adressenboeken (dat ik daar zomaar in mag bladeren!) verder kennis met mijn oma Jeltje uit Friesland. Het stuk worteltaart met icing (New York-size) smaakt daarna extra lekker.
Dan naar het Joods Historisch Museum: naar het nieuwe Fieptheater in het Kindermuseum daar. Een mini-theater van Steef de Jong (de leukste theatermaker van Nederland) die de tekeningen van Fiep Westendorp met karton, film, animatie en muziek tot leven weet te brengen als geen ander. Ik word er blij van, net als van zijn operettevoorstellingen.
In de Nieuwe Hoogstraat nog even snel naar binnen bij twee favoriete adressen: stoffen- en fourniturenwinkel A. Boeken en wolwinkel Stephen & Penelope – en dan toch echt op weg naar Hains bij Exki als ik niet te laat wil aankomen. Daar wachten we tot het bijna donker is, want we hebben afgesproken om samen na zijn werk bij het NEMO-depot nog even langs het Light Festival te gaan. En dat doe je niet als de zon hoog aan de hemel staat.
Het is druk als we de stad inlopen naar de Herengracht. Stoep op, stoep af. Vooral veel voetgangers (met en zonder rolkoffer) en fietsers die je allemaal ontwijken moet. Maar eindelijk dan toch: ons eerste lichtobject, een soort kanten Zeeuws kapje (zeg maar gerust: een enorme Zeeuwse kap), maar dan van licht-reflecterende kabels die breed over de gracht zijn uitgespannen. Mooi vind ik, maar de lichten in de grachtenpanden spreken eigenlijk meer tot de verbeelding.
Vier of vijf lichtobjecten verder eindigen we in de tuin van de Hortus. Met z’n tweeën een kop koffie en een warme chocomel op houten bankjes rond een kampvuur, samen met mensen die we helemaal niet kennen. Kijken naar een blok hout dat langzaam doorbrandt. Daar kan geen lichtfestival tegenop.
Marja van Hout houdt van het onverwachte en gaat het liefst zo onvoorbereid mogelijk op pad. Alleen of samen, vaak met vriend Hains, beleeft ze avonturen. Kleinschalig, maar toch.
