Franska.nl

Zoete wraak bestaat niet en erover fantaseren helpt ook al niet

 

Je loopt naar zijn kast en bedenkt dat je alle knopen van zijn kleren kan rukken of alle rechter broekspijpen van zijn pakken tot boven de knie af kan knippen.

 

 

Je bent gekwetst, ingeruild, uitgegumd, ontkend of besodemieterd. Dus wat doe je? Precies! Je zint op wraak. Jij niet? Dan ben je óf een heilig boontje, óf een geluksvogel die nog nooit tegenslag te verduren kreeg. Verder, zo blijkt uit onderzoek, fantaseert iedereen wel eens over een ongemeen ludieke wraakactie – als daar aanleiding toe is.

 

Wraaknemen = ‘ik laat niet meer met me sollen’. Zie het als een uiting van zelfverdediging en je snapt ‘m. Een heftige uiting wel te verstaan, want wraakzucht is één van meest krachtige emoties die een mens in zich heeft – een oerdrift. Bedenk maar eens waar jij en ik toe in staat zouden zijn als iemand ons kind iets zou aandoen? Sommige ouders die dit hebben meegemaakt blijken tot moord in staat en dat snapt (bijna) iedereen. Weet je nog Marianne Bachmeier die begin jaren tachtig de moordenaar van haar dochtertje doodschoot in de rechtszaal en daarvoor ongeveer wereldwijd applaus kreeg?

 

Hopelijk hielp het haar in haar verdriet en tijdens haar gevangenisstraf. Al is de kans groter dat de daad op zich haar maar even opluchtte. Want wraak geeft heus wel dat bevredigende gevoel van je beter voelen, maar dat gevoel blijkt maar van korte duur. Dus dan toch maar beter blijven hangen in fantasieën in plaats van over te gaan tot actie?

 

Stel: je man heeft een affaire met een vijfentwintig jaar jonger blondje met pronte borsten en benen tot onder haar oksels… ’s Nachts loop je in gedachte met een emmer verf naar zijn auto die voor haar deur staat te glimmen. Je loopt naar zijn kast en bedenkt dat je alle knopen van zijn kleren kan rukken of alle rechter broekspijpen van zijn pakken tot boven de knie af kan knippen. De gedachte alleen al inderdaad. Helaas werkt dat fantaseren als een lap op een rode stier en worden gevoelens van onrecht en machteloosheid er alleen maar door gevoed.

 

Maar als wraak niet helpt en erover fantaseren ook al niet, waar moet je dan toch heen met jezelf? Als je jezelf een plezier wilt doen? Vergeven! Niet altijd even makkelijk, maar iedereen schijnt het te kunnen. Dus zelfs als je je buren uit rancune al een maand achtereen om vijf uur ’s ochtends wakker belt omdat ze jou steeds uit je slaap houden met hun feestjes… Zelfs als je die emmer verf al over zijn auto hebt uitgesmeerd… Zelfs als je een doos kikkers hebt laten bezorgen op het kantoor van zijn vijfentwintig jaar jongere blondje…

 

Zelfs als je je niet kon beheersen en fantasie al werkelijkheid is geworden, dan nog kun je maar één ding doen als je jezelf een plezier wilt doen – en het is onderzocht: vergeven!