De nieuwe mode?

 

Paris Fashion Week. Als je dat geroepen had, toen ik nog trouw elk seizoen naar de modeshows in Parijs ging, had niemand daar begrepen wat je bedoelde. Engels? Geen kip (eh… pardon: poulet) die zou hebben geweten waar je het over had. Ze spraken daar geen woord Engels. Intussen stikt het er zelfs van de restaurants met Engelse namen.

 

 
Elke keer als ik terugkwam uit Parijs, London, New York of Milaan, vroegen vrienden en familie heel geïnteresseerd wat het ging worden. Welke roklengte, welke broekspijpen, en vooral welke kleuren? Want het was toch maar mooi afwachten elke keer. Of je de kleren die je in de kast had, nog met goed fatsoen aankon het komende seizoen, of dat je er als een achterhaald typje bij zou lopen.

 

En echt: alsof er afspraken over werden gemaakt. In die tijd had je gewoon elk seizoen drie belangrijke nieuwe kleuren. En die zag je dan bij bijna alle shows. Lekker overzichtelijk. Ik herinner me nog heel goed het jaar met mosterd, petrol en paars. Getsie. Stuk voor stuk niet mijn kleuren. Daar ‘ging m’n winter’.

 

Moet je nu om komen. Werkelijk alles is anders.

1. Iedereen kan meteen al op z’n mobieltje meekijken wat er in Parijs, Londen, Milaan etc. gepresenteerd wordt. Vaak zelfs live.

2. Op de voorste rij zitten al lang niet meer alleen de modedeskundigen en magazine-iconen. Het stikt van de piepjonge meisjes met een blog of Instagram-account, bijgenaamd de influencers.

3. Elke ontwerper heeft zo z’n eigen handschrift, zodat het al lang niet meer om ‘afspraken’ draait. Ach, je ziet wel ‘veel zwart weer’ of ‘ineens weer rood’. Of roze. Maar als jij denkt dat je groen moet doen of oranje… lekker doen. In elk geval ben je nooit meer zo snel ‘uit de mode’.

4. De trends worden trouwens ook al lang niet meer door de ontwerpers bepaald, maar heel vaak door de ‘streetstyle’. Fotografen spotten op straat de meisjes in allerlei persoonlijke looks die heel belangrijk zijn voor ‘de bladen’. Daaraan wordt veel meer ontleend dan ooit. Je ziet in modebladen nu ook altijd de streetstyle-looks.

 

Vandaar dus m’n tekening hierboven. Allemaal meisjes die gewoon op straat gespot zijn. En je ziet de fotograaf als een soort paparazzo langsfietsen. Ik heb de bekendste (intussen helaas overleden) streetstyle-fotograaf Bill Cunningham getekend en die komt langsfietsen. Zien? Klik maar even op de tekening bovenaan, dan komt-ie langs en maakt een foto.

 

Niet vergeten te lachen hè?

 

P.S. En een lekkere nieuwe playlist weer deze week. Swing swing. Even op de radio klikken. Of op het dansende poppetje.

 

  

Door Franska

Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter