Ze zoeken het zelf maar uit
Tenminste, het zou verstandig zijn als ik er zo mee om zou gaan. Weet ik heus wel. Maar toch laat ik me er steeds opnieuw in meeslepen. Nou… een beetje dan.
Kan zomaar gebeuren. Bonje in de tent bij een bevriend stel of bij mensen die tot dan toe altijd goede vrienden waren. Dan zit ik dus ineens, vooral als er een feestje aankomt bij ons thuis, met de handen in het haar. Volgens een vriendin, die ik wel eens om raad vraag, moet ik me daar helemaal niet mee bezig houden en gewoon beide partijen uitnodigen. Laat ze het zelf maar uitzoeken. En eigenlijk terecht. Heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in.
Stomme is dat juist vaak één van de twee van de ruziënde partijen anders redeneert dan de andere. Nummer één denkt gewoon dat ie lekker daarheen gaat waar ie voor gevraagd wordt, de ander wil toch wel even melden dat als nummer één komt, hij/zij dan niet wil komen. Dus die wil dan wel even van me weten wat nummer één doet. Dilemma. Ik vind het al met al best moeilijk om me er niet mee te bemoeien, al zegt m’n verstand dat dat gewoon de beste manier is. Aan de andere kant was ik wel een goede vriendin kwijtgeraakt op m’n feestjes als ik ooit niet had gekozen.
Je tussen twee vechtende honden begeven wordt altijd al afgeraden. Hoewel je er wel met het been vandoor schijnt te gaan. Ik wil mijn vrienden trouwens niet met honden vergelijken hoor. Al is de één vaak wel meer een schoothondje dan de ander. Oeps. Maar hopen dat ze dit niet lezen. Ik heb het trouwens helemaal niet over één specifiek geval. Ik heb dit probleem helaas al een aantal keer bij de hand gehad. Maar goed. Het komt er dus op neer dat die wijze raad van m’n vriendin niet werkt voor mij. Zou waarschijnlijk een stuk makkelijker zijn, maar ik durf het er voorlopig nog niet op te wagen.
Door: Franska
