Youp van ’t Hek stopt ermee
Dit laat de cabaretier weten in de talkshow Operatie Interview.
Youp van ’t Hek, wie kent hem niet? Een jeugdsentiment roept hij bij mij op. Vroeger, in de auto onderweg naar Oostenrijk voor ons jaarlijkse ski-uitje, luisterden we altijd naar hem. Een van onze favorieten ging over het Ikea-stapelbed. Ken je die? Over een typische zaterdag in de Ikea met de helft van Nederland hutje mutje struinend door de winkel. En dan kom je thuis met dat pakket en krijg je het niet voor elkaar om die gebruiksaanwijzing goed te lezen. Ja, herkenbaar… Gelachen dat we toen hebben.
Mijn vader is misschien wel een van zijn grootste fans. En toen was daar mijn vaders verjaardag vorig jaar. Dat vinden mijn broers en ik altijd zo lastig, want wat geef je een man die alles al heeft? We kwamen maar niet op het goede idee tijdens onze wat-geven-we-pappa-dit-jaar-brainstorm. Maar toen ik later zag dat Youp aan het optreden was, moest ik natuurlijk die kaartjes kopen. Meteen. Dat snap je.
En zo kwamen we op die heerlijke lentedag in april thuis met een zelf geknutseld Ikea-stapelbed dat mijn vader in elkaar moest zetten. Eerst keek hij nog lichtelijk verward naar ons. ‘Heb je me nou een knutselstapelbed gegeven voor mijn verjaardag?’ Maar toen viel het kwartje en begonnen zijn ogen te glinsteren. ‘Dat meeeeeeen je niet!’ Een kreet van blijdschap. Met z’n vieren stonden we dit jaar in het theater in Zwolle. En wat hebben we gelachen. Zijn stem nog zo schor als ie klonk in de auto tien jaar geleden. Dezelfde grove humor, die je alleen bij Youp kan waarderen. En dezelfde man van wie je gewoon weet dat hij een levensgenieter van jewelste is. Met een grote glimlach kwamen we het theater uit. Wat een man.
En nu kwam gisteren het nieuws dat Youp heeft besloten om na zijn oudejaarsconference 2020 nog één keer een groot laatste programma te maken. Daarmee wil hij op tournee langs alle theaters en zalen waar hij de afgelopen vijf jaar optrad. Hoe zijn afscheid er dan uit komt te zien? ‘Ik overweeg dan op de avond van mijn zeventigste verjaardag, op 28 februari, in Theater Carré te staan. Dan zing ik nog één keer ‘Niemand weet hoe laat het is’. En dat ik dan weet hoe laat het is en denk: dit was het.’
Een mooier einde kan ik me niet voorstellen, Youp. Ook al vind ik het ontzettend jammer dat je stopt. Ik ga uitkijken naar die kaartjes. Want om die voorstelling te kunnen zien, dat zou toch wel een van de mooiste cadeaus ooit zijn.
Door: Danique van Leeuwenstijn
Danique is coördinerend redacteur bij Franska.nl. Samen met haar Britse vriend woont ze in het hartje van Londen. Zelf is ze gek op reizen, gezelligheid, koken, goede wijn, en vintage treasures.
