Wij gaan niet mee in de trend van verhuizen naar buiten of buitenland
Want wij gaan voor een gelukkige en gezonde oude dag.
Het is opvallend hoeveel mensen opeens verkassen naar buiten of buitenland. Om mij heen wordt er verhuisd naar Drenthe en Gelderland, Portugal, Spanje, Overijssel of Italië en Funda afgestruind naar rietgedekte boerderijtjes – met kapschuur! – in Brabant of Limburg. Vrienden die hun leven tot nog toe sleten in Amsterdam hebben er genoeg van en opteren voor rust in de natuur. Mannen die nog nooit een spijker in de muur wisten te slaan stellen zich opeens een leven als klusser voor – vandaar die kapschuur.
‘En jullie?’ wordt er aan ons gevraagd.
‘Wij?’ Nee, wij niet. Wij hebben inmiddels wat mensen op hun nieuwe stek opgezocht en keren telkens dolgelukkig terug naar waar we wonen en ons leven leiden. Niet omdat we niet van de natuur houden – als straks de lente losbarst zou ik dolgraag lekker buiten willen wonen – en ook niet omdat wij van de soort zijn die vinden dat er buiten Amsterdam geen leven meer is. Nee. Het zijn de sociale contacten die ons aan huis gekluisterd houden. Onze familie, onze vrienden. Etentjes hier of daar. Een lunch of een boswandeling met een vriendin. Samen naar de bioscoop, een tentoonstelling, het ballet. Ik heb er jaren over gedaan om deze vriendschappen op te bouwen. Misschien wel sinds ik in 1978 in Amsterdam kwam wonen. Ik ben te zeer aan iedereen gehecht om zonder te kunnen en zie het niet gebeuren dat ik elders weer zo’n kring van geliefden om me heen weet te verzamelen, omdat dat voor mij als niet-allemansvriend veel tijd kost.
Deze week kwam mijn man met een stuk uit The Guardian aanzetten. En wat blijkt? Twee afzonderlijke studies suggereren dat wie goede relaties onderhoudt met zijn partner, familie, vrienden en collega’s en daarnaast minstens één keer per maand – maand inderdaad, dus dat valt mee – sport, zijn fysieke en mentale gezondheid op oudere leeftijd zou kunnen verbeteren. Je moet wel bijtijds beginnen met investeren, staat erbij. Wie zo rond zijn veertigste/vijftigste zijn familie- en vriendenkring op orde heeft, plukt daar gegarandeerd later als hij oud is de vruchten van. Wat wil zeggen: fitter, gezonder, gelukkiger en met minder ouderdomskwaaltjes op je oude dag. Mensen die aan één van deze onderzoeken deelnamen werden twintig jaar lang gevolgd. Degenen die het laagste niveau van tevredenheid met hun sociale relaties rapporteerden, hadden dubbel zoveel risico op het ontwikkelen van allerlei aandoeningen als degenen die het hoogste niveau van tevredenheid rapporteerden.
We zouden toch gek zijn om onze gelukkige oude dag in gevaar te brengen omdat we nu zo nodig moeten verkassen?
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
