Weet je wat, ik meld me ook aan
Overal zie ik bordjes staan over dorps-alert-apps. Dat je je aan kunt melden. Maar ja, dan rij ik er langs en doe ik dus niets, want even later alweer vergeten. Maar nu…
Tot het afgelopen week in het plaatselijke sufferdje stond. Meld je aan bij jou in de buurt en help samen mee de buurt veiliger te maken. Of zoiets. Ik vind het een goed streven. Meehelpen, elkaar waarschuwen als je iets verdachts signaleert. En misschien konden ze mij ook wel helpen, wie weet. Af en toe gebeuren er dingen in de buurt waarvan je je toch afvraagt of anderen daar ook last van hebben. Ik tikte dus m’n nummer in. Degene die verantwoordelijk was voor onze buurt-app zou me zo snel mogelijk een berichtje sturen.
Zo kwam ik dus in die app-groep. Meteen even kijken wie er nog meer in zitten natuurlijk. Jeetjekeetje wat een gigalange lijst telefoonnummers. Totaal niet te ontcijferen wie dat zijn natuurlijk. Geen namen, niets. Alleen maar nummers. En wat ik eigenlijk heel gek vond, is dat er zich ook alweer een heleboel mensen hadden afgemeld. Hoezo? Waren die ook alleen maar nieuwsgierig naar wie die anderen waren en net zo teleurgesteld als ik, dat je dat dus niet ontdekt op deze manier?
Gisterochtend kwam er een appje binnen. ‘Er wordt hier in de buurt chocolade rondgestrooid in het gras waar veel honden lopen. Het zijn hele repen in stukjes gebroken. Heb net een melding gemaakt bij de politie. Hondenbezitters let op!’
Het duurde niet lang of ik begreep waarom er mensen zijn die zich afmelden voor zo’n app-groep. M’n mobiel bleef maar piepen en piepen. Iedereen had een duit in het zakje te doen. En heel veel mensen wilden vooral even laten weten hoe erg ze dit vinden. Ik heb me in kunnen houden gelukkig, want ik ben ook nogal van het meteen reageren, maar wie weet wat je daar weer mee oproept. Nog meer gepiep.
Ik wil natuurlijk niet dat er nog meer mensen afhaken en dit soort dingen niet meer melden. Loop me nu alleen al de hele tijd af te vragen wat voor een idioot dit soort dingen doet. Er lopen er echt meer los dan dat er vast zitten. M’n moeder zei het vaak en ze had natuurlijk nog gelijk ook.
Door: Franska
