Franska.nl

Wat zou erger zijn?

 

Sterven aan de gevolgen van corona of door eenzaamheid?

 

Het was een bericht uit een verpleeghuis in Kampen waardoor ik me dat ging afvragen en gelukkig besefte ik er meteen achteraan dat ik me bij beide niets kan voorstellen omdat ik beide niet heb of ben. Een mevrouw van 86 die als een van de weinigen op haar afdeling nog helder van geest is en soms de diepgang in de onderlinge gesprekken mist, breekt mijn hart. Want de medebewoners waarmee ze wel goed overweg kon, zijn er niet meer. Corona nam ze met zich mee en sindsdien voelt ze zich moederziel alleen. Op een gegeven moment, tijdens de lockdown van de eerste golf, was ze zo eenzaam, dat ze als enige even de tuin in mocht. ‘Dat was heel lief van de verzorgsters’, zegt ze. ‘Door het hek kon ik mijn kinderen zien. Er kwam in die tijd ook een hoogwerker, zodat we door mijn kamerraam konden praten. En ik heb een iPad, dat is mijn geluk.’

 

Op de afdeling zijn sinds maart verschillende bewoners overleden, maar pas na de eerste golf en niet aan de gevolgen van het coronavirus. Want hier stierven meer ouderen aan eenzaamheid dan aan corona, volgens het personeel van het verpleeghuis.

 

Inmiddels staat de deur van het tehuis weer op een kier en kan deze mevrouw haar vijf kinderen weer zien. Hetgeen voor haar letterlijk van levensbelang is. Want hen níet mogen zien maakte haar zo verdrietig, dat ze er niet eens over na durft te denken wat haar te wachten staat als het virus weer binnendringt en de deuren weer dicht moeten. 

 

Zou mevrouw zich ook afvragen wat erger is? Te sterven aan de gevolgen van corona of door eenzaamheid? Of zou ze het antwoord al weten? Dat ze het zonder haar kinderen niet stellen kan omdat die haar levensanker zijn. Dat ze van binnen een beetje doodgaat als er niemand meer over is om een praatje mee te maken dat net iets meer diepgang heeft dan hoe het met het weer is gesteld op deze dag. Dat er aan een dag, ongeacht het weer, geen einde komt als ze noodgedwongen op haar kamer opgesloten zit. Dat het eten niet meer smaakt nu er niemand meer is om dat mee te delen. Dat het voor haar dus eigenlijk niet meer zo nodig hoeft als ze weer terug wordt gedwongen in het rampscenario van de eerste lockdown en dat die angst alleen maar toeneemt met elke nieuwe besmetting waarover er wordt bericht.

 

Zullen we afspreken heel erg voorzichtig te blijven? Al is het maar omwille van deze mevrouw en alle andere ouderen in een soortgelijke situatie.

 

Bron: Trouw