Wat ik wil zeggen tegen Shay Zahavi
Het leek een mooie zondag te worden. Het gezin Zahavi had ’s ochtends vast Moederdag gevierd. Drie kinderen op een groot bed. Een croissantje, een kopje koffie, een ietwat verkreukelde tekening.
Na de lunch had Ehan Zahavi toch echt moeten gaan. Een lange kus, een succes en geef-ze-van-Jetje en ik-zie-je-vanavond hadden gevolgd. Misschien had ze gezwaaid tot hij een stipje was. Een kind op de heup, een ander een balletje trappend op straat voor hun huis. Hun huis dat de veiligste plek op aarde was. Toen nog.
Wat daarna volgde zal jaren kosten om glad te strijken. Tape op de monden, vastgebonden op bed, toekijkend terwijl je kinderen hetzelfde lot ondergaan. Of de vernedering nog niet erg genoeg was, wordt je prachtige haar afgeknipt.
Je man wordt gebeld in de spelersbus en rijdt het rubber van de banden terug naar huis. Naar het slagveld dat ooit jullie veilige nest heette. Er is politie, er zijn journalisten in de straat. Er is medeleven.
Maar de volgende dag is er meer. Mensen in praatprogramma’s zuchten ens preken er schande van. En er zijn voorzichtige suggesties. Dat je niet zou moeten pronken met je bezit. Dat je die dure Rolex niet in beeld moet laten komen omdat mensen dan weten wat er te halen valt.
Ik werd er boos van. Het is niet zo dat je met Rolexen wapperend na-na-na-na-naaa en sliep uit riep naar je volgers op Instagram en er aan toe voegde; “hebben jullie lekker niet en ik lekker wel”. Je zit gewoon op een foto naast je man en hebt een horloge om je pols. Een horloge waar jouw man jaren en jaren keihard voor heeft gewerkt, elke dag voor heeft getraind, zich verjaardagen en andere pleziertjes heeft moeten ontzeggen. Want topsport is topsport is topsport. Al het harde werken, de aandacht en de druk hebben ook een voordeel; het salaris. En daar mag de familie Zahavi van mij van genieten.
Het voelt een beetje als het meisje dat bruut verkracht is waarover achteraf wordt gezegd dat ze beter geen kort rokje had moeten dragen.
Zullen we hier dus alsjeblieft me ophouden. De familie Zahavi heeft het al zwaar genoeg.
Ik wens ze sterkte, kracht, liefde en behoud van vertrouwen in de mens.
Beeld: @shayzahavi
Door: May-Britt Mobach
