Vijftien jaar verkeerd bezig geweest
Nou, probeer dat nog maar eens recht te zetten. En af te leren. Ik zit nu dus misschien wel met een kaak-probleem.
Die cursus hè, waar ik het laatst over had, daar leerde ik ook iets voor een losse kaak. Doe ik al meer dan vijftien jaar. Gewoon onderweg in de auto. Het schijnt namelijk zo te zijn, dat als je kaak losser zit, je dan ook makkelijk praat en meer volume kunt maken. En aangezien de redactie honderdvijftien kilometer van m’n huis zit heb ik ruim de tijd. Nooit naar de wijze raad van m’n moeder geluisterd, dat je vlakbij je werk moet gaan wonen. Maar die kaak heb ik dan wel weer lekker los.
De cursusleidster vertelde dat al veel tandartsen haar bedankt hadden, want dat ze er blij mee waren. En ze vertelde trouwens ook, dat je onderweg in de file kunt zien wie diezelfde cursus gedaan heeft. Verhip, handige truc voor tandartsbezoeken bedacht ik toen. Dus behalve dat ik elke ochtend die kaak losmaak, doe ik dat tegenwoordig een keer extra op weg naar de tandarts.
Laatst was ik onderweg voor een ingewikkelde behandeling bij een endodontoloog. Toen ging het mis. Helemaal vergeten door het gedoe. Ik had me zo moeten concentreren op de route en was zo bezig geweest met andere dingen, dat ik er te laat aan dacht. Pas toen ik in de stoel lag hoorde ik ineens die meneer zeggen dat ik een vreemde slag met m’n kaak maakte. Waarop ik uitlegde dat ik normaal altijd zorg dat de boel los is en dat ik dat nu vergeten was en dat even snel aan het inhalen was.
Nou, dat moet je dus echt niet doen, kreeg ik te horen. Helemaal foute boel, blijkt ineens na vijftien jaar. Lekker dan. Je kunt er grote last mee krijgen aan je kaak-knobbeltjes of zo. Hè, nou weet ik het van de consternatie niet meer precies. Nu nog maar eens proberen af te leren.
Als ik er alleen al over schrijf begint het al, die kaakbeweging. Ik leg daarom dus ook niet uit hoe je dat doet met die kaak, anders ga jij het ook nog zitten proberen. Wil ik niet op m’n geweten hebben.