FRANSKA.NL X PAMPERS
Vannacht een enorm wilde droom gehad!
Ja, over mijn kleinkinderen hoor. Niet over oma! Hahaha.
Ik denk dat ‘t kwam omdat de kleine Sophie zo hartverscheurend aan het huilen was op Skype. Normaal passen wij namelijk veel op de kleinkinderen, maar nu dus even niet. Nu moeten we Skypen en bellen met onze nazaten. En ik mis ze enorm, en mijn vrouw ook.
En dat Skypen is een prima oplossing voor nu, maar van de week was Sophie er dus even helemaal klaar mee. Huilen joh! Zó zielig. Ze wilde naar opa en oma toe, en niets hielp nog. Het handenwas-liedje van Pampers niet, gekke bekken trekken niet, moppen tappen niet, van de stoel vallen en weer in beeld verschijnen; niets, maar dan ook níets werkte nog om haar weer te laten lachen. Zelfs toen ik met een pruik en een gekke bril op achter oma verscheen, zette dat deze keer geen zoden aan de dijk. Mijn kleindochter wilde naar ons toe. Punt! Alsof ze plots niet meer geloofde dat we ook nog in het echt bestonden.
Tsja, en leg dan maar aan zo’n kleintje uit wat corona is.
En vannacht heb ik daardoor (denk ik) naar gedroomd. Maar ik haalde duidelijk wel oude en nieuwe tijden wat door elkaar. Ik zag er in mijn droom ineens tegenop om weer op te gaan passen als het straks weer mag. Nou jaaaa zeg. Net als de eerste keer dat we als opa en oma zelfstandig aan de slag mochten en ik daar (eerlijk gezegd) niet echt naar uitkeek. Ik zag ons toen al modderen met krijsende baby’s, lekkende luiers, huiduitslag en onderbroken nachten als ze ook zouden blijven slapen. Dat kon ik me namelijk nog heel goed herinneren van mijn eigen kroost.
Maar dat was in de praktijk natuurlijk helemaal niet het geval. In de praktijk leek dat alles in niets meer op vroeger (toen mijn vrouw al die dingen op zich nam, dat moet ik er eerlijk bij zeggen). Flesjes maken doe ik met twee vingers in m’n neus en ook luiers verschonen is in een handomdraai gepiept. Want die nieuwe Pampers Baby-Dry Pants luierbroekjes van tegenwoordig lijken in niets meer op alle soorten luiers die wij vroeger geprobeerd hebben. Eerst zelfs nog van die katoenen krengen die in een emmer (stinkend) lagen te wachten op de hete kookwas. Gadver!
En dat gehannes met die veiligheidsspelden (wat ik vroeger doodeng vond), of met spartelende baby’s, dat bestaat ook allang niet meer met die flexibele tailleband, de dubbele beschermrandjes, en die 360° pasvorm van de Pampers Baby-Dry Pants luierbroekjes. Je trekt die dingen gemakkelijk, hup, zo omhoog als een broekje, en dat zit dan zó dat er nooit meer iets langs de bovenkant of de pijpjes lekt. Ook ’s nachts niet. Natte bedden en huilende baby’s hebben wij hier dus eigenlijk nooit gehad als opa en oma. Dus waarom ik daar nou over droomde?
Ik speel, ravot en heb pret met de kleintjes. En ’s nachts slapen we eigenlijk allemaal lekker door en rusten we weer uit. Maar vannacht in mijn droom (wat zeg ik: nachtmerrie!) was het dus weer even ouderwets afzien.
‘Hé, hé, hé,’ hoorde ik mijn vrouw roepen toen ze me wakker maakte, ‘we hebben tegenwoordig Pampers hoor!’
En ik dacht: Wat??? Ik heb toch niet in mijn bed geplast?
Maar dat bedoelde mijn vrouw gelukkig niet. Ik droomde blijkbaar wat luidruchtig en ze had begrepen waar het over ging. Ze wilde me dus alleen maar geruststellen.
Ook zíj mist de kinderen en kleinkinderen, vertelde ze toen we even een kopje thee gingen drinken om bij te komen – we hadden nu dus wél een gebroken nacht, maar dat kwam door mij en niet door de kleinkinderen. En het wordt hoog tijd dat we weer mogen oppassen en samen mogen rennen in het bos en in de speeltuin, vonden wij net als Sophietje. En dan ’s avonds weer moe maar voldaan in bad, daarna in de Pampers, húp in het bedje, en lekker slapen.
En dan laatste geldt niet alleen voor de kleinkinderen, maar ook voor ons.
Wat kun je die kleintjes missen hè?!
Dit is een gesponsord artikel. Om jou te voorzien van de fijnste artikelen op Franska.nl werken wij samen met merken die naadloos bij ons passen. Dit doen we in de vorm van de mooiste content, voor jou en voor onze partners.
Door: Opa Cees
