Franska.nl

Van paracetamol naar puzzel

 

Ons koopgedrag aan de hand van corona: het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) publiceerde vandaag cijfers over de detailhandelsverkopen in de maand april.

 
We hebben 61% meer geshopt via internet dan het jaar daarvoor. De bouwmarkten knepen ook in hun handjes. Hoera, Heel Nederland is Klusser. Ze noteerden de grootste omzetstijging sinds het begin van de publicatie van de cijfers in 2005. In de non-foodsector was de daling het grootst, met bijna 16%. Behalve de elektronicazaken, die deden het net als de bouwmarkten weer heel goed. Iedereen een nieuwe tv, spelcomputer (ja, je moet toch wat) of geluidsinstallatie.

 

Weet je nog, midden maart, toen de coronacrisis begon, de scholen sloten, we niet meer met de trein gingen en we massaal thuis moesten blijven? We gingen toen ook massaal hamsteren: pakken pasta, blikken tomaten en tonijn, zakken met witte afbakbroodjes (alsof je daarmee corona zou gaan overleven, maar goed), lang houdbare melk, paracetamol en vooral wc-papier. De schappen waren leeg, er was heus genoeg voor iedereen, maar hé, tegen dit hamstergedrag van de nuchtere (ahum) Hollanders was geen vakkenvuller opgewassen.

 

En toen waren de voorraadkasten gevuld, stond zelfs de schuur tot de nok vol met blikken voer en lag de kelder vol met Page Plus, en konden we met een gerust hart écht thuisblijven. Geen zorgen over te weinig eten (over de hoeveelheid vezels en vitaminen zwijgen we maar even) en we hoefden onze billen ook niet af te vegen met de voorpagina van de krant, de weekendbijlage of een blaadje uit de tuin. En terwijl we bijna een soort van volmaakt tevreden met het hele gezin op de bank in de woonkamer zaten, beseften we toch: het moet anders!

 

En zo maakte moeder een moodboard, konden de kinderen eindelijk eens echt goed hun kamer op gaan ruimen (met uitpuilende kringloopwinkels tot gevolg) en toog vaders naar de bouwmarkt. We klusten ons een slag in de rondte, in huis en tuin. Muren werden geschilderd, nieuwe vloeren werden gelegd, die vieze voegen in de badkamer konden we eindelijk eens met een tandenborstel en wat bleek schoonboenen (werkt heel therapeutisch overigens), de grijze tegels in de tuin werden vervangen door een grasmat, er kwam zelfs een heuse schuur met overkapping en een vuurkorf, behangetje op de muur, alle lampen die het al een jaar niet meer deden werden eindelijk vervangen en de rookmelders kregen ook maar eens nieuwe batterijen.

 

Langzamerhand kwam we steeds dichter bij het perfecte plaatje. Genoeg eten, een mooi huis, maar niks om aan te trekken. Want we waren immers al zes weken niet gaan shoppen. En toen besteedden we avonden op internet voor een nieuwe outfit, want ja, die broek zat inmiddels wel een beetje strak. De quarantainekilo’s waren ons niet vreemd. Er moest ook wat vermaak komen. We bestelden puzzels van 1000 stukjes, dozen met Lego, spelcomputers, badmintonsets en knutselspullen.

 

Wat zegt dat eigenlijk allemaal over ons? We gingen van wc-papier, paracetamol en witte afbakbroodjes, via de hortensia’s en het graszaad naar de muuropvullers en eindigen bij onmogelijke puzzels die al weken onze halve eettafel in beslag nemen.

 

Wat corona allemaal niet teweeg heeft gebracht.