Ik ben een uiterst georganiseerd type (geworden)
Wat, wie, wanneer, hoe en waarom. Ik hou het allemaal bij.
Van een goeie vriend en vriendin kregen we, toen we net in ons nieuwe huis woonden, een rookoventje cadeau. Hartstikke leuk. Daar kun je zo veel lekkers mee. Tegenwoordig gaat er zelfs vaak een hele zalm in, waarvan we de filets met de binnenkant op elkaar binden, met wat dille, zout en peper ertussen. Je weet niet wat je proeft. Zo zacht en puur. De vrienden, die ons het rookoventje cadeau deden, kwamen ook met enige regelmaat langs. Niet echt heel vaak, want ze wonen een heel eind weg, maar wel zo ongeveer een keer per jaar. Op een gegeven moment zaten we weer eens samen aan tafel, toen een van de twee zei: ‘Wat grappig! Elke keer als we bij jullie zijn, eten we gerookte forel.’ Oefff!!!! Misser van de zaak. Het oventje stond zo in m’n geheugen gegrift, dat ik blijkbaar steeds aan vis roken dacht, als zij in m’n agenda stonden. Zo is het dus gekomen dat ik nu al sinds 1998 in een boekje bijhoud wat wie wanneer bij ons gegeten heeft. En ook meteen maar of iemand toevallig iets niet lekker vindt. Ik heb al twee niet-rucola-eters in de vriendenkring. En drie paprika-haters. En dankzij de rookoven-vrienden heb ik een heel dik eet-dagboek. Eigenlijk is dat nog wel het allerleukste.
Door: Franska
