Tineke vraagt zich af of de term ‘vooruitgang’ hier nog wel bruikbaar is.
Steeds meer vrouwen wachten steeds langer met het krijgen van hun eerste kind. Iets waarover in april een boek verschijnt van Larissa Pans.
Ze beschrijft daarin haar journalistieke zoektocht naar de mogelijkheden en dilemma’s van onze ‘opgerekte fertiliteit.’ Een slimme meid vriest tegenwoordig op tijd haar eicellen in en meldt zich daarmee na haar veertigste hoopvol bij een vruchtbaarheidskliniek, zo beschrijft ze.
Toch klinkt dat in mijn oren weinig romantisch en ik vraag me dan ook af of de term ‘vooruitgang’ hier nog wel bruikbaar is. Ik heb namelijk al kinderen gebaard – plus proberen op te voeden – en ik weet dus hoeveel tijd en energie daarin gaat zitten.
Maar ik weet ook dat de voorraad van deze laatste twee benodigdheden na je dertigste al afneemt! Ik zet dus voor de toekomstige ‘jonge’ moeders even een aantal zaken op een rij, zodat zij die kunnen meenemen in hun keuze tussen ‘natuurlijke’ en ‘maatschappelijke’ druk. Het spreekwoord “je moet het ijzer smeden als het heet is” bestaat namelijk nog steeds! En ook al weet ik dat spreekwoorden ouderwets zijn; hormonen, energie en rekbaarheid zijn nog steeds van alle tijden.
Dus:
Houdt rekening met het feit dat je straks met opvliegers in een bloedheet zwembad moet zitten voor een diplomaatje “niet zinken bij opwarming-gerelateerde overstromingen” van je kleuter. Dat lieten wij nog lekker regelen door de basisschool (inclusief de bus er naartoe) en dan hadden wij even tijd voor koffie en het uitwisselen van tips en trucs die de combinatie moederschap en parttime job wat makkelijker konden maken. Je wilde toen ook al geen muts gevonden worden (en ging dus maar aan de slag) maar het viel ons toen al tegen. Denk daaraan als je fulltime gaat klussen naast je moederrol!
Let bovendien goed op de au-pair! Omdat je die 50-urige werkweek, van die zorgvuldig opgebouwde carrière, dan niet meer wilt opgeven, mag zij gezien worden als een bedreiging. Mannen en au-pairs schijnen lastig te combineren (of misschien juist goed, het is maar van welke kant je het bekijkt), maar hoe ouder jij bent, hoe meer … nou ja, je hebt gestudeerd dus dat kan je zelf ook wel bedenken.
Het terugveren van je lijf is na een bevalling ook nog wel even een dingetje. Reken dus uit wat het je aan extra energie, sportkleding, tijd en inspanning kost om alles weer terug te krijgen in de ‘oude’ staat. Neem dat mee in je berekening, want een slimme meid is ook híer op haar toekomst voorbereid!
Net als met het uitzoeken van een rollator!
Ga alvast op zoek naar een exemplaar met een kinderzitje, want je wordt straks evengoed geacht zo nu en dan op de kleinkinderen te passen. Neem dat serieus, want dat schijnt leuk te zijn. Ik ben nog niet zo ver, maar hoor dat weer van (nog) oudere vriendinnen.
En aangezien je als vrouw, na het opvoeden, ook een ietwat egoïstischere periode door moet – om weer in balans te komen – zou ik meteen inzetten op een rollator met ingebouwde wijnkoeler! Die periode van eindelijk weer eens een wijntje met je vriendinnen moet namelijk tóch even worden doorlopen en zo kun je één en ander mooi combineren.
Er zijn tegen die tijd vast ook telefoons die op afstand botbreuken kunnen scannen, dus als je kleinklonen dan uit een klimrek donderen, kunnen jij en je vriendinnen aan de rand van de speelplaats gewoon doorzuipen.
Terugbrengen doe je dan straalbezopen met zo’n zelfrijdend karretje, of je beamed ze terug naar de gewenste plek. De eerste leg mag met code 4711 (die cijfers heb je ergens nog onthouden van je eigen oma) naar de ex van dochter A. En de tweede leg mag naar de dochter met de 80-urige werkweek met een code die verdacht veel lijkt op de geboortedatum van je kleinkinderen, maar die toch de gewoon de geboortedatum van je toyboy-in-law blijkt te zijn.
En dan, als laatste, nog het fenomeen schoolpleinzaken.
Let op, want In mijn tijd was het fantastisch als iemand vroeg “is dat je moeder?” en je kon dan zeggen: “nee joh, dat is mijn oma!” Dat vervulde met trots, maar zal in de toekomst waarschijnlijk precies andersom gaan plaatsvinden. En dat combineert héél slecht met hormonenschommelingen en onzekerheid. Echt hoor! Wees dus gewaarschuwd!
Bij veel van wat ze dagelijks tegenkomt filosofeert én associeert Tineke (schrijfster/moeder/fotograaf/toneelregisseur/echtgenote) erop los.
Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
