Schrijf maar eens iets waarmee je niemand beledigt
Tineke: Ik kan genoeg grappigs bedenken om over te schrijven, maar ja, ik wil wel mijn huisgenoten en mijn vrienden ‘te vriend’ houden. Dus wat blijft er dan over?
Een column schrijven is soms best lastig. Niet alle onderwerpen zijn namelijk geschikt voor papier (of scherm) en soms héb je niet eens een onderwerp. Ikzelf ben bovendien beperkt, omdat ik niet al te veel wil prijsgeven van mijn naasten. Ik wil liever niet dat mijn gezinsleden worden herkend aan de hand van door mij beschreven gewoontes. Terwijl dat hartstikke leuk zou kunnen zijn. Echt hoor! Jullie zouden in een deuk liggen. Maar ik ben bang dat ik daarna geen gezinsleden meer heb, dus ik ben (meestal) een beetje voorzichtig.
Ook moet je rekening houden met de lezer. Voor de Donald Duck schrijf je andere verhalen dan voor een politiek opinieblad. Of… nou ja… misschien is dat met Trump en consorten nou net een verkeerd voorbeeld. Maar ik wil ook niet scoren met leed van anderen of mensen voor schut zetten. En dan blijft er nog maar weinig over. Ja, lijstjes! Die zijn nogal hip, geloof ik. Want waar ik ook lees, ik stuit overal op 80 tips om… 37 dingen die… de 45 meest voorkomende… en 766 dingen die ik haat of die ik raar vind. Terwijl bij mij nou net op nummer 1 staat: lijstjes waarmee ik anderen belachelijk maak, met dingen die ik zelf ook gewoon doe. Dat schiet dus ook al niet op.
‘Lijstjes! Die zijn nogal hip, geloof ik’
Ook is het soms lastig om de juiste sfeer te bepalen. Als je niet met je collega’s in dezelfde ruimte zit, geen koffie voor elkaar haalt, niet roddelt over de kamer ernaast of samen strijd levert over de thermostaatknop, dan is het soms best moeilijk om in te schatten waar we zijn. Als schrijver heb je namelijk niet elke week een vergadering waarin je wordt doorgezaagd over de cijfers, de route, het bijvullen van de printer, het schoonhouden van de koffiecorner en de schoolresultaten van de kinderen van je baas. En dan kan het dus zomaar gebeuren dat jij het nog een beetje gezellig probeert te houden, terwijl je collega’s allang ongewenste intimiteiten behandelen. Of dat je leest over verkrachters en bedrogen vrouwen, plus een beregoed dieet, terwijl jij zelf net Big Fat Friday aan het vieren bent.
Paniek, paniek, is het bij mij dan. Ik ben namelijk meteen als de dood dat ik de lezers niet meer boei met mijn prietpraat.
En je kunt zoiets aan de reacties ook niet altijd afmeten. Als ik zie hoe mensen soms reageren. Wat ze er allemaal onder durven zetten, wanneer iets niet bevalt… Ohhhh! Daar zou ik 23 lijstjes en 32 columns mee kunnen vullen! Maar dat doe ik niet. En voor vandaag is-ie wel af, denk ik. Fijne dag! En als je nog een leuk onderwerp weet, geef maar door!
Bij veel van wat ze dagelijks tegenkomt filosofeert én associeert Tineke (schrijfster/moeder/fotograaf/toneelregisseur/echtgenote) erop los.
Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
