Franska.nl

Als je “actueeltjes” schrijft, moet je het nu natuurlijk gaan hebben over die schietpartijen in Amerika. 

Maar ik wil niet. 

Ik vind dat die schutters aandacht hadden moeten krijgen toen ze nog “alleen maar” ziek waren. Nu hoeft het niet meer. Nu is al die aandacht juist levensgevaarlijk. Het brengt misschien wel andere zieke mensen ook weer op ideeën. 

Mensen met óók een zieke geest gaan denken dat dit nog de enige manier is om aandacht te krijgen. En aandacht hebben ze nodig. Dat staat vast. 

Dus zet het aantal doden groot op de voorpagina van de krant, ga er de hele dag over praten op televisie, en de volgende zieke gaat proberen dát record weer te breken. Records tellen namelijk in deze tijd. 

En ze krijgen dus nog aangereikt hoe zoiets werkt ook. Nooit hebben ze ook maar ergens hulp bij gekregen – ze hebben zich waarschijnlijk zelfs lange tijd volkomen genegeerd gevoeld – en nu lezen (en zien) ze eindelijk hoe ze wraak kunnen nemen en heel veel aandacht kunnen krijgen. 

Want waarom krijgen wij eigenlijk onmiddellijk een daderprofiel voorgeschoteld als zoiets weer eens gebeurt? Stamt dat niet uit de oertijd? Uit de tijd dat het handig was om te weten wie de vijand was, zodat je kon opletten als hij in de buurt was? 

Maar wat heb ik in Nederland dan aan een profiel van een idioot die in Amerika woont? Of van een schutter die al dood is, en voor mij dus geen enkel gevaar meer oplevert? Wordt het dan geen sensatie in plaats van een waarschuwing? 

Ik vermoed trouwens dat er wel meer idioten wonen in een land waar ze zo’n president kiezen. 

En dan die berichten over mensen die er misschien wel bij hadden kúnnen zijn, die ook meteen binnenstromen. Ik las hier in Nederland dat de rockband Blink-182 (nog nooit van gehoord) aan de schietpartij was ontsnapt. Ze wilden nét naar het winkelcentrum gaan, maar werden goddank op tijd gewaarschuwd. 

Ja, ja… een stel rockers die naar een winkelcentrum wilden?!?! 

En dan het ergste van alles: de eerste beelden van zo’n shooting die (al heel snel) binnenkomen. 

Moeten de mensen die zoiets filmen ook niet geholpen worden? En de mensen die dat willen bekijken al helemaal? 

Nee, dan de mensen die zoiets publiceren! Ik vind ze eigenlijk net zo ziek als mensen die nadenken over hoe het zou moeten voelen om zoiets te doen. Mensen die met dat soort gevoelens worstelen en dan niet geholpen worden, en het daarom daadwerkelijk gaan doen na het zien van zulke beelden, en die dan andere losers – die net zo gek zitten te worden op hun eenzame zolderkamertje – weer de beelden aanreiken en hen óók weer op ideeën brengen. Het vicieuze cirkeltje de hele verkeerde kant op.

Eindelijk word je een keer gehoord in deze volkomen zotte tijden! Dit lijkt de oplossing te zijn! 

Mijn medeleven gaat dan ook uit naar alle slachtoffers van dit soort zieke geesten en hun platforms. En ook naar de mensen die keer op keer hulp moeten verlenen na zoiets. Excuses en sterkte alvast voor de volgende keer. Want ik ben allang niet meer in de veronderstelling dat dit nooit meer zal gebeuren en dus de laatste keer was. Zolang je ermee in de publiciteit komt met je naam, je foto en je levensverhaal, blijft het voor mensen die aandacht tekortkomen lucratief. En het trekt dan wellicht die ene die nog twijfelde ook weer over de streep. 

Dus misschien is het wel een idee om andere mensen eens een podium te gaan geven? Of ben ik nu naïef?

Mensen die liefdevol leven en anderen geen pijn doen. Want het nieuws ging toch over uitzonderlijke zaken?