Real life: ‘Ik heb mijn beste vriendin ge-out’
Sarina en haar beste vriendin Merle kennen elkaar al sinds de brugklas en zijn sindsdien onafscheidelijk. Ze vertelden elkaar al hun geheimen, zo ook dat Merle op vrouwen valt.
Voor uit de kast komen is ze nog niet klaar, maar Sarina heeft haar geheim doorverteld, maar niet met opzet.
‘Toen Merle mij vertelde dat ze op vrouwen viel, was dat echt geen verrassing voor mij. We kenden elkaar toen al zeven jaar, sinds de brugklas. Het was mij toen heus wel opgevallen dat zij niet zo geïnteresseerd was in jongens als ik en dat ze niet vaak met iemand zoende. Samen gingen we alle hockeyfeestjes af — we zaten ook bij elkaar in het hockeyteam — en terwijl ik altijd aan het sjansen was met jongens, was zij de dansvloer onveilig aan het maken.
In het begin dacht ik dat ze gewoon er niet zo mee bezig was en dat het later wel zou komen. Maar toen we allebei voor ons VWO geslaagd waren en samen gingen wonen in Amsterdam, kwam na bijna een jaar het hoge woord eruit. En tegen die tijd had ik het zelf ook al een beetje bedacht. Of ik het erg of raar vond? Echt geen moment. Ik was eerder blij voor haar dat ze eindelijk het gevoel had ervoor uit te kunnen komen en zich er comfortabel bij te kunnen voelen.
Dat was helaas niet het geval. Haar ouders wisten nog van niets. Merle heeft nooit een goede band gehad met haar ouders, dus dat verbaasde me niet heel erg. Ze waren vroeger altijd absurd streng en dat was voor hun band nou niet bepaald bevordelijk. Merle vroeg of ik haar geheim voor me wilde houden en natuurlijk wilde ik dat. Geen haar op m’n hoofd die eraan dacht.
Samen zijn we nog veel op vakantie gegaan, we zijn zelfs vier maanden gaan backpacken door Zuidoost-Azië. Daar had ik wel eens een man als scharrel en zij een vrouw. Wel zorgde ze er altijd voor dat het geen Nederlandse vrouw was, want dat vond ze nog te gevaarlijk. Nog steeds was ik de enige vriendin die er vanaf wist en ik vond het alleen maar heel fijn dat ze zo alles kon ontdekken en volledig anoniem kon zijn. In Amsterdam is dat toch anders; daar kom je zo vaak bekenden tegen of komt het toch weer bij iemand terecht.
Daar ben ik nu zelf getuige van geweest. Een half jaar geleden heeft Merle een vrouw leren kennen. Voor het eerst een Nederlandse, en ze woonde nog in Amsterdam ook. Ze vond het doodeng, zei ze. Dat ze haar ontmoette was per toeval, gewoon in de kroeg ergens; ze wisten van elkaar in eerste instantie ook niet dat ze allebei op vrouwen vielen. Na een maand kwam die eerste zoen en sindsdien is ze halsoverkop verliefd. En toch ook weer doodsbang wat haar omgeving ervan zal vinden. Ze heeft dit zo lang voor zich gehouden dat ze een coming-out heel moeilijk vindt.
Haar nieuwe vriendin heb ik één keer ontmoet en ik vond haar hartstikke leuk, wat Merle dan ook weer erg goed deed. Het was een vluchtige ontmoeting, we hebben met z’n drieën twee drankjes gedaan en toen moesten ze weer door. Toen ik twee maanden later met vriendinnen in de stad was, dacht ik dat ik haar zag. Ik was misschien niet helemaal nuchter meer maar heel zeker van m’n zaak, en dacht even leuk gedag te zeggen.
Het was niet Merles vriendin en ik was zo stom om daar verbaasd over te zijn: ‘Huh? Je bent toch de nieuwe vriendin van Merle?’ Terugkrabbelen ging niet, want deze vrouw kende Merle wel. Het was de vriendin van een collega van Merle. De collega die Merle had aangedragen, omdat hij goed bevriend was met Merles ouders — en hij stond ernaast.
Ik wist niet wat ik moest doen en ben gelijk weggelopen. Tegen Merle durfde ik niet te zeggen wat er was gebeurd en ik hoopte dat het met een sisser zou aflopen. Maar twee weken geleden belde Merle me woest op: de collega had het rare verhaal aan haar ouders verteld en zij confronteerden Merle ermee. Liegen wilde ze niet meer. Ze voelt zich verraden door me, is ontzettend boos en wil me nooit meer zien of spreken. Ik snap haar heel goed en weet gewoon niet hoe ik dit moet goedmaken. Ik wil haar als vriendin niet kwijt, maar snap tegelijkertijd ook dat ze me dit nooit vergeeft.’
In deze ongewone tijd vroegen we mensen om hun eerlijke verhaal. Om anderen niet te kwetsen zijn de namen van Sarina en Merle aangepast.
