Franska.nl

Opletten met privacy

 

Privacy wordt steeds belangrijker, en dat is een goed streven. Vroeger werd er ook weleens iets van je bekendgemaakt, maar toen deed men daar nog geen gekke dingen mee.

 

Een beetje respect was toen nog heel gewoon. Zat je dus bij de dokter, dan werd je naam geroepen en dan stond je op. Nu moet je daarmee oppassen. Als ik nu mijn flaporen zou willen laten rechtzetten, dan laat ik mijn naam mooi niet meer omroepen in de wachtkamer van de kliniek, denk ik. Voordat ik weer thuis ben, staat dan namelijk al op Twitter dat ik een borstvergroting wil. En daar wil ik niet eens over nadenken.

 

Vroeger stond je ook gewoon allemaal gezellig in een telefoonboek. Zo kon je elkaar vinden als dat nodig was. Maar tegenwoordig word je dan lastig gevallen door allerlei gekkies en bedrijven. Schrappen dus, die handel! En zo stond ik onlangs ook ergens met een teen over een streep, en werd ik meteen terechtgewezen.

 

‘Wij zijn hier erg gesteld op de privacy van onze klanten,’ riep de apotheker.

 

‘Wilt u achter de streep blijven?’

 

En de man had gelijk. Een streep is een streep, en die staat er niet voor niets.

 

Beetje jammer dat hij daarna keihard door de ruimte riep dat hij de pillen van meneer De Vries toch nog gevonden had, en dat hij daarna meneer De Vries’ adres er loeihard achteraan blèrde om te checken of het om de goede meneer De Vries ging. Ik weet nu dus wat meneer De Vries mankeert, en waar hij woont. En ik zal het niet op Twitter zetten, maar ik loop nu toch anders langs zijn voordeur dan voorheen.

 

Het is dus blijkbaar best moeilijk, dat respecteren van de privacy van een ander. We zijn allemaal erg alert op die van onszelf, maar nog iets te weinig op die van anderen, denk ik.

 

Zo ook bij de Kamer van Koophandel. Daar bleken ze adressen en telefoonnummers van klanten zelfs door te verkopen. En dat gaat wel héél erg ver.

 

Maar ook bij gemeentes gaat het nog vaak mis. Als ik daar kom om iets te vragen, dan word ik geacht aan een open balie mijn hele hebben en houwen te vertellen, terwijl er drie meter achter mij allemaal mensen zitten die niets anders te doen hebben dan maar een beetje mee te luisteren. Naam, adres, geboortedatum, datum van verhuizing, trouwdatum, noem maar op. En vaak wordt het ook nog even hardop herhaald door degene die het intikt.

 

Dat deed laatst ook iemand die mijn gegevens moest intoetsen voor een kortingspasje bij de bouwmarkt. Verkocht ik ze dus zelf. Maar je hoeft toch niet hardop te herhalen waar ik woon en wat mijn telefoonnummer is?

 

Toch kan het nog gekker! Echt waar!

 

Ik heb onlangs meegedaan aan een onderzoek van de gemeente, en had aangeven dat ik daarna graag op de hoogte gehouden wilde worden van de resultaten.

 

Nou, dat kon! Ik kreeg dus onlangs een e-mail met een keurig verslag.

 

Maar dat was niet aan alle participanten gestuurd in een bcc. Nee! Dat was gewoon aan iedereen tegelijk gemaild.

 

Mijn e-mailadres is dus gezellig doorgestuurd naar bijna 200 anderen. En die van hen aan mij.

 

En dat vind ik wel erg dom van een instelling die de basisregistratie bijhoudt en officiële documenten uitgeeft. Ik werd onmiddellijk ongerust over wat ze er nog meer mee uitspoken.