Dit is mijn moeder Annètje in 1955, nog net geen achttien en stapelverliefd op mijn vader. Ze ging naar de kweekschool, die ze niet afmaakte. Op haar twintigste raakte ze zwanger en trouwde ze met mijn vader toen ik al bijna vijf maanden onderweg was. Ze zijn altijd bij elkaar gebleven. Met mijn expatvader reisde ze de halve wereld rond: een avontuurlijk, afwisselend en heerlijk leven. Een baan heeft ze nooit gehad, druk had ze het wel. Met (wilde) feestjes organiseren, entertainen, sherry drinken met vriendinnen, tennis en golf. Alle clichés over het expatleven (uit die tijd) kloppen.
Tussen haar drukke sociale leven door zat ze vaak achter de naaimachine. Ze maakte al haar jurken zelf. En voor mijn zusje en mij van die zonnige zomerse jurkjes in bloemetjes of ruitjesstof met van die bijpassende pofbroekjes. De jurkjes heb ik niet meer. En mijn moeder is er niet meer; ze overleed in 2004. Gelukkig heb ik veel foto’s. Met dank aan mijn vader (altijd een camera bij de hand) die tot op haar laatste dag verliefd op haar was.
Ook heimwee naar de bloemetjesjurk?
De zelfgemaakte jurken van haar moeder heeft Monique helaas niet meer, de foto’s gelukkig wèl.
Dé klassieker voor kleine meisjes, altijd ‘in de mode’ en overal te koop: een bloemetjesjurk!
Heimwee naar bloemetjesjurkjes van toen?
De mooiste vind je bij Fleur + Dot. Ze verkopen online ook een aantal basic naaipatronen.
Simplicity (weet je nog?) heeft nog een paar vintage 50’s naaipatronen in de collectie, zoals deze.
Monique, oorspronkelijk stilist (later hoofdredacteur van o.a. vtwonen), noemt zichzelf een ‘visual addict’. Ze heeft een hekel aan hypes en houdt van design èn van brocante. Ze vindt reizen net zo leuk als thuis zijn. Haar motto: investeer in herinneringen, kijk vooruit, geniet van vandaag.
