Ondertussen vraag ik me af of er echt nog mensen zijn die hier intrappen. Had ik iemand moeten waarschuwen? Bij deze. Jij bent in elk geval gewaarschuwd. Stink er niet in.
Oh moeder, wat is het heet
Kreeg ik ineens een telefoontje uit Rajashstan. Of Malabar, daar wil ik vanaf wezen. Iemand die me wilde redden. Zo sympathiek.
Voordat je verder leest is het handig om eerst heel even te luisteren naar dit stukje uit Oh, moeder wat is het heet. En let dan vooral even op het accent wanneer de acteur Engels spreekt. Dan begrijp je zo meteen wat ik probeer na te doen. Nou ja, nadoen… dat gaat beter live dan in geschreven tekst, maar ik ga m’n best doen.
Afgelopen dinsdag bij ons thuis: ‘Piedeliedelie, piedeliedelie, piedeliedelie’. Ja, ik weet ook niet wie die idiote ringtone van onze vaste telefoon bedacht heeft. Ik weet trouwens überhaupt niet waarom er nog een vaste telefoon in huis is. Intussen is er zo ongeveer niemand meer die op dat nummer belt. Nog één tante geloof ik. Dus ik dacht dat zij het was.
Not.
Hoor ik aan de andere kant met zo’n ‘oh-moeder-wat-is-het-heet’-accent (vandaar dus dat filmpje, zodat je het je even beter voor kunt stellen) iemand zeggen: ‘Hello, this is John so-and-so from Microsoft, I’m calling you to warn you that your computer has been infected. Bladiebla’, heel verhaal. Alles zou misgaan als hij me niet heel snel zou helpen de boel op te lossen. Allemaal in dat grappige Engels van hem. Waarop ik in mijn rare NL-accent-Engels terugkaats met ‘Do you believe it yourself?’
‘YES!’ was het spontane antwoord. Hij geloofde zichzelf dus wel. Nou ik niet, maar ik was te nieuwsgierig om meteen op te hangen, dus vroeg ik nog even wat ie vond dat ik dan moest doen. Ik moest zo snel mogelijk m’n computer inschakelen en dan naar etc. etc. Toen had ik weer genoeg van deze grap en zei ik dat hem voor geen meter geloofde. En wenste hem een fijne dag verder. Moet nog steeds wel heel erg lachen om dat ‘YES’ wat ie zo spontaan produceerde.
Door: Franska
