Nieuwjaarsschade
De ochtend na oud en nieuw liep ik in mijn buurtje met mijn Takkie een blokje om en ik wist niet wat ik zag.
Om mij heen zie ik weggeknalde verkeersborden, opgeblazen prullenbakken en drie bushokjes in puin. En dan heb ik het nog niet eens over al die auto’s met ingeslagen ramen bij mij in de buurt. Met de jaarwisseling was het dus weer raak. Er is gesloopt, vernield en kapotgemaakt dat het een lieve lust is.
Volgens het Verbond van Verzekeraars komt de schade, na een eerste schatting, uit op een slordige 15 miljoen euro. Vijftien miljoen. Euro. Dat is toch niet normaal?
En als klap op de vuurpijl is er ook weer een behoorlijke toename van het aantal geweldsincidenten tegen hulpverleners. Brandweermannen, politieagenten, ambulancepersoneel. Niemand werd ontzien. Ik las zelfs dat er een stelletje mafkezen vuurwerk naar een rouwstoet hadden gegooid. De helden…
Wat bezielt iemand toch om zoiets te doen? Sta je dan zo strak van de pillen dat je geen idee meer hebt van wat je uitvreet? Ben je dan zo afgestompt dat het je allemaal niets meer kan schelen? Op een bepaald moment word je toch weer nuchter en vraag je je af wat je gedaan hebt? Of zit je gewoon zo in elkaar? Ik kan er met m’n verstand niet bij.
Voor de politie is oud en nieuw het grootste risico-evenement van het jaar geworden. Alsof alle remmen losgaan en het dus geoorloofd is om je als een beest te gedragen. Ik snap best dat je met een drankje teveel op in een jolige stemming belandt. Maar dat je de boel gaat slopen, omdat het oud en nieuw is, dan is er toch wel sprake van kortsluiting in je hoofd.
De verkoop van vuurwerk is afgelopen jaar weer met tien procent gestegen. Ik houd mijn hart vast voor de volgende oudjaarsnacht…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
