Franska.nl

Want bij veel gemeenten zijn de kosten voor jeugdzorg uit de hand gelopen en nu moet natuurlijk de hand op de knip.

De hand moet op de knip bij veel gemeenten. Er wordt zelfs gesproken van ingrijpende bezuinigingen. Reden? De zorgkosten zijn de pan uit gerezen en zoals altijd moet het uit de lengte of uit de breedte komen. Bibliotheken sluiten lijkt de bestuurders een goede optie om in de kosten te snijden. Of wat te denken van minder onderhoud aan wegen en gebouwen? Cultuur in de ramsj gooien, ook een fijne post om op te bezuinigen. En dan is er, uiteraard, ook nog een melkkoetje gevonden om wat meer belastinggeld binnen te harken: het verhogen van de gemeentebelastingen – de OZB, ofwel onroerendezaakbelasting die eigenaren van huizen en eigenaren en huurders van bedrijfspanden en garages verplicht zijn om af te dragen.

Vooral de kosten voor jeugdzorg zijn uit de hand gelopen; alle gemeenten samen hebben het budget hiervoor overschreden met maar liefst meer dan 600 miljoen euro. Dat tekort is opgebouwd sinds 2015, het jaar waarin het rijk zorgtaken overdeed aan gemeenten en daarmee meteen fors bezuinigde op jeugdzorg door daarvoor minder geld ter beschikking te stellen.

 Daarbij was het idee dat minder jongeren zouden worden doorverwezen naar specialistische hulp als de gemeenten met hun wijkteams problemen eerder zouden signaleren. In de praktijk werkte het natuurlijk weer eens heel anders uit dan bedacht. Die wijkteams signaleren namelijk voornamelijk problemen die voorheen niet aan het daglicht kwamen. Mede daardoor nam het aantal jongeren (tot 23 jaar) in de jeugdzorg sinds 2015 al met al toe met twaalf procent (van 380 duizend in 2015 tot 428 duizend in 2018, bleek afgelopen week uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek).

En tja. Gaten zijn er natuurlijk om gedicht te worden.

Dus heeft de minister beloofd om te proberen om extra geld los te peuteren in de Voorjaarsnota, zijn sommige gemeenten zelf maar aan het bezuinigen geslagen in de jeugdzorg – waardoor instellingen in de problemen raken en personeel overbelast raakt – en wordt er tegelijkertijd fanatiek gezocht naar andere manieren om aan extra geld te komen. Zoals daar dus zijn de verhoging van de OZB, afbouw van subsidie voor bijvoorbeeld de muziekschool, versobering van de bijzondere bijstand, minder onderhoud van bruggen, tunnels en speelplaatsen, minder geld voor leerlingenvervoer en dus ook het sluiten van de bieb.

Is het niet gek dat het uiteindelijk altijd weer de burger is die aan het kortste eind trekt?