Franska.nl

Ineens moest ik denken aan m’n poëziealbum. Dat ik toen trouwens poeziealbum noemde. Pas veel later kreeg ik een aha-erlebnis en begreep ik de strekking van het woord. Poëzie = gedichtjes. Ahum…

Waar is het? Ligt niet in de boekenkast. Waarschijnlijk bij de grote opruiming weggestopt in de doos ‘memorabilia’. En die staat ergens helemaal onderop in de zolderkast. Nou heb ik het album niet echt nodig om m’n herinneringen op te halen, want er is sowieso een ding dat ik honderd procent zeker weet. Het gedichtje van m’n vader is het allermooiste dat erin staat. En als je me nou vraagt welk gedichtje? Daarvoor moet ik dus die doos tevoorschijn halen. Maar al was het ‘Rozen verwelken schepen vergaan’, het blijft het mooiste gedichtje, omdat het heel bijzonder was dat zo’n stoere man als mijn vader iets in m’n album schreef. Liefff!

Waarom ik het verdorie altijd zo op kan hoesten weet ik niet, maar er staat ook een gedicht in van één van m’n tantes:

Geeft wat gij geven kunt
Niet nut’loos is dit leven
Schoon ge ook geen vruchtboom zijt
Toch kunt ge schaduw geven

Nou, hier werd ik als tienjarige niet bepaald vrolijk van. Het gedichtje kwam bij mij als een donderwolk binnen. Hoezo zou ik geen vruchtboom worden? Hoezo wist zij dat al te melden? Ik vond het meteen een zwarte bladzijde in m’n poeziealbum. En nog.

Nee, dan de gedichtjes van de beide juffen Buitendijk. Twee zussen die op de lagere school lesgaven in de tweede en de vierde klas. Die maakten er zoiets moois van. Knipten allerlei kleine bloemetjes en bloemknopjes uit poezieplaatjes en strooiden die als het ware over twee bladzijden heen rondom hun rijmpje. Zo lief en mooi. Later heeft een beetje slordig klasgenootje er een paar afgekrabbeld om ze vervolgens bij haar eigen rijmpje te plakken. Niet leuk, maar qua ‘niet leuk’ scoorde die ene tante toch nog altijd het hoogst.

Ook al kon dat uiteindelijk toch de pret niet drukken, want m’n vaders bijdrage blijft gelukkig op nummer één qua herinnering, ook al weet ik niet eens de tekst meer. Als het nou een beetje rustig blijft thuis met kerst, ga ik de zolderkast eens uitruimen om die doos boven water te krijgen.

En zeg… wat was het mooiste versje uit jouw poeziealbum?