‘Mijn schoondochter krijgt weer een kind, maar mijn zoon wil het niet’
De volwassen zoon van Rachel logeert tijdelijk bij haar thuis. Daar is ze eigenlijk helemaal niet blij mee want het is niet voor de gezelligheid dat hij weer bij zijn ouders woont.
‘Vorige week kwam hij onverwacht langs. Toen hij de woonkamer binnenkwam zag ik dat hij een weekendtas in zijn handen had. Of hij een paar dagen bij ons mocht komen logeren, vroeg hij. Geschrokken stond ik op, wat was er aan de hand? Konden de kleine Jay en Finn weer niet slapen en moest hij even bijtanken? De twee kinderen van Bob en mijn schoondochter zijn moeilijke slapers en dat kost hen vaak een heleboel uren nachtrust. Inmiddels zijn ze twee en vier maar ze slapen nooit een hele nacht door en dat is voor Bob niet altijd even makkelijk want hij heeft een drukke baan en kan overdag geen slaap inhalen. Terwijl mijn schoondochter niet werkt en voor de kindjes zorgt.
Als ik een kop koffie voor Bob neerzet zie ik de donkere kringen om zijn ogen en besef ik opeens hoe moe hij moet zijn. Zwijgend ga ik tegenover hem zitten en wacht tot hij gaat praten. Ik zie de tranen in zijn ogen als hij zegt dat zijn vriendin weer zwanger is. Maar het zijn geen tranen van vreugde want hij wil niet nog een kind.
Na de geboorte van de kleine Jay bleek dat hij een huilbaby was en omdat de kleine steeds wakker werd, kon Finn ook niet meer slapen. Het werd een vicieuze cirkel waaruit ontsnappen bijna niet mogelijk was. Voor Bob is het extra moeilijk want hij moest wel iedere ochtend vroeg zijn bed uit moet om de kost te verdienen. Dat zorgde uiteindelijk voor heel veel spanningen in zijn relatie, want mijn schoondochter verwacht wel dat Bob net zoveel aandacht aan hun zoontjes besteedt als zij.
Ze wilde dat hij stopte met voetballen omdat het volgens haar te veel tijd van hun gezin vraagt. Terwijl dit Bob even een beetje ontspanning geeft, naast de lange dagen die hij maakt zodat mijn schoondochter thuis kan blijven bij de kinderen. Hij deed braaf wat ze van hem vroeg en ziet zijn vrienden nu veel minder. Met hun jaarlijkse weekend weg ging hij ook al niet mee omdat mijn schoondochter niet een nachtje alleen thuis wilde zijn met de kinderen. Dat vond ze te zwaar.
Ik vond daar wel wat van maar kon gelukkig mijn mond houden. Wat mij betreft zit mijn zoon veel te veel bij zijn vriendin onder de plak. In de spaarzame ogenblikken dat hij er met mij over sprak, zei hij altijd dat hij heus wel wist dat dit de tropenjaren zijn. Dat het over twee jaar alweer anders is als Jay ook naar de kleuterschool gaat. Dan zal zijn vriendin vast ook wel weer gaan werken, want waarom zou ze de hele dag alleen thuiszitten als de kinderen op school zijn. Daar hield hij zich dan maar aan vast.
Ik moest hem geloven dat hij heel erg veel van zijn kinderen houdt, maar dat de zorg en verantwoordelijkheid voor zijn jonge gezin hem soms rauw op zijn dak valt. Dus toen mijn schoondochter zei dat ze dolgraag nog een keertje zwanger zou zijn omdat ze zo op een meisje hoopte was Bob heel duidelijk dat hij dat echt niet wilde.
Hij wist niet beter dan dat ze iedere dag de pil slikte dus dacht hij verder niet na over een voorbehoedmiddel. En nu is ze toch zwanger, al twaalf weken. Ze dacht dat als het eenmaal zover was, Bob wel bij zou draaien. Maar hij is woest, want hij had toch steeds gezegd dat hij er niet aan moest denken, dat hij twee kinderen echt meer dan genoeg vindt? Dat hun leven helemaal oké is zo? Hij kan het financieel nu nog wel trekken, maar als er straks nog een mond te voeden is wordt dat wel anders. Hun huis is ook te klein voor nog een kind, maar verhuizen is voor hen in deze overspannen woningmarkt echt geen optie.
Tot hij weer een beetje tot zichzelf is gekomen wil hij bij ons logeren. Om wat dingen op een rijtje te zetten. Want hoe het tussen hem en zijn vriendin verder moet weet hij nu niet. Haar vragen om een abortus wil hij ook niet. Maar als hij heel eerlijk is voelt hij zich er door haar behoorlijk ingeluisd en dat kan ik me heel goed voorstellen.’
