Mijn nieuwste accessoire

 

Ik kan echt niet meer zonder. Zelf geïmporteerd vanuit Parijs. Na een wandeling van anderhalf uur eindelijk die winkel gevonden.

 

Voorlopig ben ik helemaal verslaafd aan m’n nieuwste accessoire: de soeplepel. Die ontbrak nog aan m’n bestek ’cassette’. Het merk bestek dat ik ooit kocht, is alleen nog maar op die ene plek in Parijs te koop en daar heb ik die lepel gescoord. Hoezo verslaafd aan een soeplepel?  Nou, ik ben (snik) iets kwijtgeraakt wat ik van m’n moeder heb geërfd. Haar ruggenkrabber. Toen ik hem meenam, was het puur uit sentiment, omdat dat ding altijd bij haar in de buurt lag. Maar dat het ding ook zo onmisbaar voor mij kon worden, had ik niet verwacht.Zou jeuk op je rug iets met leeftijd te maken hebben?
 
Hoe vaak het niet gebeurt dat ik met m’n hemd omhoog achterstevoren richting man loop.

Kun jij even kijken?

Zit er iets? 

Een bult?
 
Standaard antwoord: ‘Nee, maar het is wel rood’
 
Zit er een ring omheen?
 
Kun je even krabben?
 
Ietsje hoger
 
Hier?
 
Nee lager
 
Meer naar rechts
 
Nee, te ver naar rechts
 
Harder krabben, niet zo voorzichtig, je zit te aaien
 
Met andere woorden… hier schieten we niets mee op.
 
En het stomme is, hetjeukt altijd precies daar waar je niet bij kunt. Trouwens, wat nog stommer is, het gekriebel begint altijd op de meest onhandige momenten. Als je bezig bent met een fruitsalade en je handen druipen van het perziksap. Als je in de tuin met een spuitende slang de potplanten water staat te geven of als je helemaal onder de potgrond zit, omdat je zo nodig die uitgelopen gember wil poten. Als je tot aan je oksels onder het sop zit terwijl je de ramen zeemt, deeg staat te kneden of met een mand vol wasgoed de trap oploopt. Ik noem zomaar wat voorbeelden. Kriebeldingen weten er zelf nog veel meer te verzinnen.
 
Ik kan dus niet meer zonder m’n soeplepel. Kan ik precies op de goeie plek mikken als het weer eens toeslaat en ook de jeuk volgen waar ‘ie heengaat, want (heel merkwaardig verschijnsel) kriebel op je rug verplaatst zich altijd. Totdat ik zo’n rugkrabber gevonden heb als die van m’n moeder, wordt er hier dus geen soep meer gegeten. Zodra de officiële krabber in huis is, kan die lepel net zo lang meedraaien in de vaatwasser tot ‘ie gedesinfecteerd is. Of zou nu nooit meer iemand soep bij me willen eten? Heb ik voor niks stad en land afgelopen…
 
De rug schijnt sowieso een dingetje te zijn, ik zag nog een handige uitvinding in een filmpje dat rondgaat op internet. Ga ik meteen naar op zoek, nu ik toch aan het googelen sla. Heb je hem ook al gezien?

 

 

Ik vraag me wel af of iemand alsjeblieft die vrouw heeft gewaarschuwd dat ze de onderkant van haar rug ook even insmeert?

 
Een fijne week gewenst, met ietsje normalere temperaturen.
 

Liefs van Franska

Door: Franska

Afbeelding van Franska