Mijn concertagenda
Gisteravond was ik, net als vele anderen, naar Harry Styles in de Johan Cruijff Arena. Ik ben er nog van aan het bijkomen en dat is alleen maar positief: wat was dít leuk.
Elk jaar neem ik me weer voor om meer naar concerten te gaan, maar toch komt het er vaak niet van. Dat is volledig aan mijzelf te wijten overigens: ik hou gewoon niet goed genoeg in de gaten welke artiesten ons land aandoen. Maar sinds gisteren ben ik weer helemaal om en ga ik mijn goede voornemen echt doorzetten (en zo’n concert als gisteren geeft daar genoeg motivatie voor).
Want concerten zijn voor mij vaak zulke waardevolle herinneringen. Vroeger was dat al, zeker omdat we vanuit huis al veel muziek meekregen. Mijn allereerste concert was — ik zou er een jaar of twee naast kunnen zitten — op mijn negende, toen we met het hele gezin naar James Taylor gingen. Zó onder de indruk was ik, en als negenjarig meisje zwoer ik dat we nu altijd naar hem zouden gaan als hij in Nederland was.
Tot hij een paar jaar geleden naar Carré kwam en mijn vader ineens zei: ‘Zullen we nog wel gaan? Kennen we het niet inmiddels?’ Ik geloof niet dat ik vaak zó fel heb gereageerd. Natúúrlijk gaan we weer, geen haar op mijn hoofd die daaraan twijfelde. En achteraf moest ook mijn vader toegeven: ‘Het is toch wel iedere keer zo bijzonder, laten we dit er maar in houden.’
Zo heeft mijn vader het nog steeds over die ene keer dat hij The Beatles zag in Blokker, over hoe wij als gezin James Taylor zagen in Rome, en hoe bijzonder de concerten van Leonard Cohen waren.
En ook al zingt een artiest elke keer dezelfde nummers, de ervaring en de herinnering worden toch weer anders. Jij als persoon bent waarschijnlijk ook veranderd, het brengt andere emoties bij je teweeg en zo is het waarschijnlijk weer een concert dat je nooit zal vergeten.
Dat is ook wat ik zo mooi vond aan gisteravond: ik heb meisjes tot tranen toe geroerd gezien, ik heb zoveel mensen zien dansen, vriendinnen met elkaar, geliefden, gezinnen — ik ben er echt van overtuigd dat concerten mensen dichter bij elkaar brengt en dat het een van de meest liefdevolle uitjes is die er bestaan.
Dus je snapt: mijn concertagenda gaat dit jaar eindelijk heel vol worden.