‘Mijn broer heeft er moeite mee dat zijn ex en ik nog steeds bevriend zijn’
Binnenkort wordt Hannelore vijftig en wil ze een groot feest geven. Maar nu haar broer en zijn vrouw uit elkaar zijn veroorzaakt dat een probleem, want wie van de twee kan ze dan uitnodigen.
‘Over een paar dagen word ik vijftig en als ik naar mezelf in de spiegel kijk zie ik een tevreden vrouw. Ik ben nog steeds dol op mijn man, het gaat goed met onze kinderen en voor zover ik weet ben ik gezond. Genoeg redenen om mijn verjaardag dit keer goed te vieren met iedereen die me dierbaar is. Het gezellige kroegje in de buurt is afgehuurd en bij mooi weer kunnen we zelfs buiten op het terras aan het water zitten. Vrienden en familie heb ik weken geleden al gevraagd om die zaterdagavond vrij te houden, dus met een beetje geluk en mooi weer wordt het een topavond. Maar er is een ding waar ik me wel zorgen om maak en dat is de reactie van mijn broer.
Hugo is nog niet zo lang geleden gescheiden van zijn vrouw Ellen. Na een relatie van achttien jaar was de koek op, en dat Ellen een affaire had met een andere man was de druppel. Nu pleit dat mijn broer ook niet helemaal vrij want ook hij is weleens vreemdgegaan en toen hebben ze na veel praten hun relatie nog een kans gegeven. Ik was woest op Hugo toen ik erachter kwam dat hij Ellen had bedrogen en waar ik kon steunde ik haar. Ellen en ik zijn toen heel close met elkaar geworden, maar ik wist echt niet dat er een ander in het spel was toen mijn broer vroeg of ik van haar affaire wist.
Ik heb uiteindelijk besloten dat het mijn zaken niet zijn en dat ik ondanks hun scheiding wel gewoon bevriend wil blijven met Ellen. Zij hebben allebei in deze relatie hun fouten gemaakt en wie ben ik om daarover te oordelen? Bovendien blijft Ellen ook de moeder van mijn neefjes en daarom zal ik ook op die manier altijd met haar verbonden blijven. Want ik hoop dat Hugo en zij op een gegeven moment toch weer samen de verjaardagen van de kinderen kunnen vieren, en dat die niet alle feestdagen twee keer moeten vieren omdat hun vader en moeder elkaar niet willen tegenkomen. Bovendien wil ik mijn vriendschap met Ellen niet opgeven en daarom heeft ook zij gewoon een uitnodiging gekregen om op mijn verjaardag te komen.
Hoewel mijn ouders wel moeite hebben met de reden waarom Hugo en Ellen uit elkaar zijn, begrijpen ze ook wel dat het hier om mijn feestje gaat en hebben ze me beloofd dat ze Ellen gewoon beleefd zullen behandelen. Natuurlijk hebben zij zo hun ideeën over hun schoondochter maar ze weten ook wat Ellen voor mij betekent. Maar Hugo is woest en eist dat ik de uitnodiging van zijn ex intrek. Familie komt op de eerste plaats en zij is nu niet meer welkom, vindt hij. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om net te doen alsof er niks aan de hand was. ‘Het is of zij of ik,’ zei Hugo, ‘en anders hoef ik je nooit meer te zien.’
Ik was zo verbouwereerd dat ik gewoon niet wist wat ik moest zeggen, maar later werd ik er gewoon enorm kwaad om. We zijn toch allemaal volwassen mensen en waar er twee kijven hebben er twee schuld. Was hij soms vergeten dat hij ook vreemd was gegaan en dat ik hem toen ook niet heb laten vallen? Ik was boos, ja, maar Hugo is wel mijn broer. En nu had mijn beste vriendin, die toevallig ook mijn schoonzus is, ook een ander. Zo is de score weer gelijk wat mij betreft.
Zowel Hugo als Ellen weten hoe ik erover denk dat ze elkaar belazerd hebben. Het zijn mijn zaken niet en ik vind het veel belangrijker voor mijn neefjes dat hun ouders on speaking terms met elkaar zijn. Laat ze dan beginnen met dat ze in elkaars nabijheid kunnen zijn op het feestje van hun (ex-schoon)zus. Want dat mijn broer zijn ex niet meer kan luchten of zien betekent toch niet dat ik ook tussen hen moet kiezen?’
