Met het hele gezin in één bed? Mij niet gezien

 

Co-sleeping, het is vast heel gezond voor kinderen, maar die van Annemijn sliepen al vrij vroeg in hun eigen bedje.

 

 

En haar bloedeigen vent draait haar elke nacht de rug toe, lekker romantisch allemaal.

Ik zag op tv een keer dat acteur Dirk Zeelenberg (je weet wel, de homoseksuele voetbalaanvoerder Bram uit All Stars) een heel groot familiebed heeft, waar hij met zijn vrouw en drie kinderen in slaapt. Dat klinkt ontzettend gezellig, zeker in deze tijd waarin het allemaal al zo karig is met de fysieke contacten. En Dirk lijkt me serieus een gezellige man, hij speelde ook die grappige vader in de Jumbo-reclame, of was dat nou Frank Lammers? Nou ja, maakt niet uit, dat bed dus.

 

CO-SLEEPING, NOEMEN ZE HET OOK WEL: DAT JE MET HET HELE GEZIN LEKKER CUDDELT ONDER ÉÉN DEKBED. NA DE GEBOORTE VAN ONZE OUDSTE HEBBEN MIJN VENT EN IK HET EVEN GEPROBEERD.

 

Onze zoon was een onrustige baby die veel huilde. Wij dachten: dan nemen we hem toch gewoon bij ons in bed? Lekker veilig bij papa en mama, wat wil zo’n hummel nog meer. Het bleek niet helemaal de oplossing. Als hij tussen het uren huilen door eindelijk sliep, werd hij wakker van ons. Sliepen wij eindelijk, dan werden wij weer wakker van hem. In één woord: kansloos.

 

Toch vond ik het best wel jammer dat het niet lukte met dat co-sleepen. Gedreven door zwangerschapshormonen leek het mij het allerbeste voor mijn kind, onmisbaar zelfs voor een goede hechting. En natuurlijk was ik heus niet van plan het door te zetten tot z’n achttiende verjaardag. We probeerden het nog een tijdje met het babybedje naast ons bed, totdat mijn vent begon te klagen dat hij wakker lag van smakgeluidjes. Nee, zo’n gezelligerd als Dirk is hij helaas niet.

 

WAT DAT BETREFT VALT HET ME EIGENLIJK NOG MEE DAT HIJ EN IK HET WÉL SAMEN UITHOUDEN IN ÉÉN BED. NOU DENK IK VRIJ ZEKER TE WETEN DAT IK ’S NACHTS GEEN SMAKGELUIDJES MAAK, EN SNURKEN DOE IK OOK AL NIET.

 

Maar ik adem wel. En ik geef warmte af. Bijna al genoeg redenen voor hem om de slaap niet te kunnen vatten. Ligt niet aan hem hoor, het schijnt dat samen slapen ruim 50% meer verstoring van de nachtrust veroorzaakt dan alleen slapen. Gelukkig hebben we daar een oplossing voor gevonden: eerst even knuffelen en ons daarna verplaatsen naar onze eigen kant van het bed, om vervolgens in te dutten met de ruggen naar elkaar toe. Wat, vind je dat onromantisch? Oké, het was ook niet het beeld dat ik voor me zag als meisje van vijftien, toen was ik ervan overtuigd dat verliefden in elkaars armen in slaap horen te vallen. Maar hoe onromantisch ook, dit is voor iedereen het beste.

 

EN WEET JE WAT? ACHTERAF GEZIEN IS HET MISSCHIEN MAAR GOED OOK DAT HET NIKS WERD MET DAT GEZELLIGE GROTE FAMILIEBED. WANT NA DE OUDSTE KWAM ER NOG EEN KIND, EN OOK NOG TWEE KATTEN, EN VOOR JE HET WEET LIG JE NACHT-IN-NACHT-UIT MET Z’N ZESSEN ELKAAR WAKKER TE WOELEN.

 

Mijn zonen zijn nu 13 en 11, zie je het voor je, met hun lange ledematen en hun grote stinkvoeten? Oh ja, en nog een dingetje: geen idee wat er dan van ons seksleven terechtgekomen zou zijn. Ik denk dat we dan óf akkoord hadden moeten gaan met een broer-zusrelatie, óf speciale seksweekendjes weg hadden moeten boeken. Beide niet echt aantrekkelijke opties.

 

Zo, en nu is het bedtijd. Lekker mijn nachtrust omarmen.

 

Door: Falder.nl