‘Met de koningin!’
De allermooiste Koninginnedag beleefde Margreet toen haar schoonmoeder vijftig werd.
‘Met de koningin!’ Met die woorden nam mijn schoonmoeder op 30 april steevast met een brede grijns op haar gezicht en triomf in haar stem de telefoon aan. Ze was jarig op Koninginnedag en dat maakte haar ook een beetje koningin.
Voor ons geen kleedjesmarkt in Amsterdam, Koninginnenach in Den Haag of koekhappen in de stad die de koninklijke familie die dag aandeed. Wij zaten op Koninginnedag meestal aan een oranje tompouce en oranjebitter in het Zeeuws-Vlaamse Axel, waar een défilé aan gezellige vrienden en vriendinnen van de jarige altijd voor onverwachte, hilarische en ontroerende momenten zorgde. Een waar feest, want ik hield zielsveel van m’n schoonmoedertje.
De allermooiste Koninginnedag beleefde ik die ene keer dat schoonmoeder vijftig werd. En ik durf wel te beweren dat het haar mooiste verjaardag ooit was. Ons zogenaamd niet bewust van het magische van die leeftijd, vijftig, lieten we het als stief-, schoon- en kinderen die dag schandalig afweten. Het ene stel was op vakantie, het andere had te kampen met ziekte, en weer een ander moest die dag werken. Ergo, geen van haar geliefde kinderen zou haar verjaardag langskomen.
Ze begreep het wel, had ze m’n schoonvader laten weten, maar ondertussen was ze, altijd genietend van de schijnwerpers, heel teleurgesteld dat niemand van haar bloedjes langskwam. Dat die dus blijkbaar niet begrepen hoe belangrijk deze dag voor haar was.
De herinnering aan het moment dat we die dag met z’n achten voor haar deur stonden, aanbelden, en heel hard Happy Birthday begonnen te zingen, tovert nog altijd een lach en een traan op m’n gezicht. Schoonmoeder deed open, sloeg haar handen voor haar gezicht, rende heel hard weer naar binnen… en weer terug… onderwijl een achtbaan aan emoties over haar gezicht vertonend die eindigde in een enorme snik…
Het werd een onvergetelijke dag, met heel veel tranen van het lachen en van ontroering.
Inmiddels zijn haar kinderen (bijna) vijftig, is m’n schoonmoeder al meer dan tien jaar dood en vieren we alweer vier jaar Koningsdag. Toch zal die ene Koninginnedag áltijd de eerste zijn waaraan ik denk zo rond deze datum.
Margreet Botter woont met man en zoon in het midden van Nederland. Ze werkte jaren bij Libelle, waar Franska haar baas was. In de loop der jaren bloeide er een voorzichtige vriendschap tussen de twee, die zich nog steeds aan het ontwikkelen is.
