Martien, ik wil je niet meer zien
Wat vond ik je een schatje toen ik je voor het eerst zag, jaren geleden. Al beulend tijdens een verbouwing van een chateau in Frankrijk.
Heel Nederland wist wie we bedoelden als we het hadden over jouw gezin in het programma Ik Vertrek. Het was zelfs de best bekeken aflevering ooit. Dus toen je vorig jaar met je real life soap terug was heb ik alle afleveringen gezien. Ik vond je zo leuk en zo jezelf.
Zo stond ik vorige zomer ook te wijnen, wijnen, wijnen als er een lekker flesje in de buurt was. En stuurde ik vaak een geinig plaatje van jou mee als ik iemand appte. Maar het is net als met een zak drop. De eerste tien zijn lekker, maar daarna word je toch een beetje misselijk.
En zo is het ook met jou Lieve Martien. Opeens ben je overal. Op tv, op de radio en op billboards als ik door de stad rijd. En zo eigen als je in het begin was, zo gemaakt is het nu.
Tuurlijk snap ik dat jij je ijzer wil smeden nu het heet is. Volgens mij ben je ook een hele handige zakenman die altijd ziet dat er wat aan te verdienen valt. Met je wijntjes, je sponsordeals en nu weer de reclames.
Maar nou heb je ook nog de twijfelachtige eer gekregen om genomineerd te worden voor de Loden Leeuw in de categorie voor ‘Meest irritante BN’er in een reclame’. Eerlijk gezegd ben ik bang dat je die prijs nog gaat winnen ook. Misschien een ideetje het wat kalmer aan te doen? Wat minder all over the place te zijn zodat je niet over je houdbaarheidsdatum gaat?
Het wordt me een beetje teveel, Martien, dus eigenlijk wil ik je niet meer zien.