Lekker bij mij in bed
Dit gaat niet over privé bedgeheimen. Ja hallo, er zijn grenzen natuurlijk. Al mag je dit ene bedgeheim wel van me weten. Ik ga ervan uit dat je er zorgvuldig mee om zult gaan.
Op het verhaal van Wieke laatst kwamen heel veel verbaasde reacties. Hoezo neemt Wieke haar handtas altijd mee naar bed? Die verbazing verbaasde mij nou pas. Er zijn dus heel veel vrouwen die dat niet doen. Bij mij is het met de paplepel ingegoten. Tenminste dat denk ik, want ik doe het al zo lang ik ‘het huis uit ben’. Zal eens aan m’n zus vragen hoe het bij haar zit. Het schijnt dat je soms ook maar wat bedenkt over hoe de dingen vroeger gingen.
Wat ik me in elk geval goed herinner is dat bij hevig onweer m’n moeder thuis klaar zat op de bank met haar handtas naast zich om te kunnen vluchten. Misschien dat ik daarom nog altijd zo bang voor onweer ben. Maar onweer of geen onweer, m’n tas moet in de buurt zijn. Niet dat er behalve pasjes zo giga-veel bijzonders in zit eigenlijk.
Ik zal het nog gekker vertellen. Toen ik in mijn eerste baan als ontwerpster/styliste voor Ariadne op reis moest om alle kleding gezellig zonnig te fotograferen op Gran Canaria, ging ik nog een graadje verder. Toen zat dan ook de hele voorraad peseta’s voor eten en drinken en vervoer voor de hele crew in m’n tas. In Nederland alvast gewisseld. Paspoort en tickets voor de hele club zaten er trouwens ook in.
Een paar duizend gulden moest ik met m’n leven bewaken. Dus stopte ik de tas ‘s nachts zo diep mogelijk onder de dekens en slingerde ik het hengsel twee keer om m’n been. Knappe jongen die ‘m ongemerkt mee zou nemen. En tijdens het stylingwerk had ik steevast (en absoluut super-onhandig) de tas schuin om.
Het geld waar ik verantwoordelijk voor was verloor ik op die manier geen moment uit het oog. Collega’s stopten dat wel eens in een kluisje, maar ik vertrouwde mezelf beter dan die Spaanse kluisjes. Ben er vaak om uitgelachen, maar mooi dat die anderen weleens bestolen zijn tijdens hun stylingreisjes. Lieten trouwens gewoon ook hun tas bij de stylingspullen staan. Er komt altijd een moment dat ie dan ineens onbewaakt is. Dan word ik nog maar liever uitgelachen en voor bang konijn uitgemaakt.
Door: Franska
