Hoe zit het met de combinatie van je smaak en je geheugen?
Is er nou iets veranderd aan bepaalde smaken, of denk ik dat alleen maar. Wat denk jij?
Andijvie was vroeger veel bitterder.
Komkommer-uiteinden ook.
En witlof, brrrr… die was pas echt bitter.
Wat deze drie groenten betreft vind ik die veranderingen dus niet zo heel erg, maar die krieltjes van tegenwoordig… dat zit me helemaal niet lekker. Nog altijd zit er een heerlijke smaak, geur en textuur in m’n geheugen, waar geen enkel krieltje van tegenwoordig het bij haalt. Kwam je bij de groenteboer, en dan stond er in deze periode een enorm groot schrap-apparaat. Dan bestelde je (nou ja… m’n moeder) een kilo krieltjes en die gingen er dan van boven in en kwamen er geschrapt en gewassen van onderen uit, in het emmertje of zakje dat de groenteboer eronder hield.
Die geur alleen al, als die lollige bolletjes geschrapt werden… zo verrukkelijk. De hele winkel rook er dan naar. Dat was al de helft van de krieltjes-pret. En later als ze dan gekookt of gebakken op je bord lagen, heerlijk glad en stevig, en je proefde ze… wow! Daar verlang ik nog elk voorjaar naar terug. Dat was nog eens wat anders dan die krielen van nu. En ik heb het echt niet over die zakjes voorgekookte krieltjes of zo. Ook als ik de krieltjes zelf schrap of eerst in de schil kook en dan pel, dan zijn het nog steeds niet die van vroeger. Ook de vorm is een beetje anders. Er zit vaak een puntje aan en het zijn nooit meer allemaal van die lollige bolletjes, heel vaak zijn ze langgerekt en altijd groter dan toen. Het is vast een ander ras. Wat denk jij?
Weet jij misschien waar je de echt authentieke krieltjes van vroeger kunt krijgen? Of welk ras het toen was? Ik rijd er desnoods heel ver voor om.
Dank vast voor je tip!
In ruil voor je tip geef ik hier m’n laatste krieltjes-uitvinding: krieltjes-salade à la Franska.
Eerst een saus roeren van een flinke klots mayo (ik neem altijd Amora, die is lekker pittig), een even zo grote klots Griekse yoghurt, een eetlepel mosterd, twee of drie eetlepels witte balsamico-azijn, (die is lekker zoet), het groen van zes aan ringetjes gesneden lente-uitjes en een eetlepel of drie fijngeknipte dille. Intussen de krieltjes in de schil koken en daarna pellen (of schrappen en koken). Zorg dat ze nog een beetje stevig (beetgaar) zijn. Vervolgens schep je ze (eventueel doorgesneden), terwijl ze nog warm zijn, door de saus. Dat laatste is een truc die ik van de Duitse kartoffelsalat heb geleerd. De beste manier om de saus en de aardappeltjes een geheel te laten worden is als ze warm in de saus gaan. Afgekoeld of lauwwarm eten. Verrukkelijk. Al zeg ik het zelf.
Eet smakelijk. En een heel goeie week gewenst!
Liefs van Franska
PS. Ik hoor het wel hè? Als je weet waar ik ouderwetse krieltjes kan vinden.
Door: Franska
