Franska.nl

Lekkage in de portemonnee

Voor ik begin, eerst een tip! Als je nog jong bent, en niet zo handig – en je hebt nog te kiezen uit potentiële partners – kies dan voor de man of de vrouw met twee rechterhanden.

Ik heb jaren geleden namelijk gekozen voor een goed uiterlijk en een fijn stel hersens, maar daar heb ik nu harstikke spijt van. We vullen elkaar namelijk nul aan op het gebied van handigheid. Ooit leuk samen romantisch een oud huis gekocht, maar nu we zelf ook oud beginnen te worden, krijg ik pas door wat we allemaal moeten laten doen door anderen. En wat dat kost.

 

En dan ben ik nog niet eens van uiterlijk vertoon, en heb ik geen enkele behoefte om me laten beoordelen op bezittingen. Ik kies dus al nooit voor het hipste behang, de duurste auto, de grootste bank, de nieuwste snufjes, en voor door anderen voorgeschreven kleding. Ik heb me nooit laten voorstaan op door commercie opgelegd bezit, en ik schaf dus pas een loungeset aan als mijn plastic tuinstoelen met verstelbare ligstanden (wat ooit ook een musthave was) echt versleten zijn. Pas na drie gewonden, door plotseling uiteenvallenden ligstoelen, ga ik eens nadenken of het tijd wordt voor nieuwe tuinmeubelen. Ik schaf geen terrasverwarmer aan, omdat ik bij koud weer meestal binnen zit, en ik durf echt te beweren dat ik niet te beïnvloeden ben door reclamebureaus of druk van anderen. Je lacht je maar de kreukels als je vindt dat ik achterloop of er niet uitzie; dat kost mij namelijk geen ene cent extra. En ondertussen spaar ik lekker door voor vakanties en vervroegd pensioen, plus de aanschaf van milieuvriendelijke dingen als zonnepanelen, spouwmuurisolatie en een warmtepomp.

 

En ja, natuurlijk ook om het dak te laten vervangen als dat eraf waait, omdat mijn bijdrage aan het verminderen van de opwarming van de aarde toch niet genoeg hielp. Ik kan niet dakdekken, en dakdekkers vragen veel geld. 

 

O, en kinderen! Die vergeet ik, maar die vreten ook geld. Mocht je dus al gekozen hebben voor een partner, maar nu nog aan het dubben zijn over de grootte van je gezin: hou het klein. Want kinderen kosten ook veel geld. Zij willen namelijk wél meedoen met de laatste mode, en ze willen tegenwoordig ook allemaal studeren. Vervolgens staan ze weer met hun koffers voor de deur als ze de studentenflat moeten verlaten, maar helaas nergens anders terecht kunnen omdat er gewoon geen huizen meer zijn. Meestal nemen ze dan ook nog hun partners mee en écht, het is berengezellig, maar het kost kluiten met geld.

 

En daar zit je dan met alle studiebollen op een kluitje. Je kunt er nog steeds niet mee voorkomen dat mensen die iets met hun handen kunnen allemaal geen tijd meer hebben, geen materialen meer kunnen bemachtigen, en ook de klus niet meer in een keer goed lijken te kunnen klaren.

 

Want weet je nog dat ik schreef over de lekkage van afgelopen zomer? Die ontstaan was door vergane waterleidingen, en die ons een heel jaar extra (verloren, schoon) drinkwater hebben gekost? En dat allemaal buiten de kosten van de loodgieters en de kosten van het herstellen van de beschadigde vloeren, plinten, muren en plafonds?  

 

Nou, naar nu blijkt, was dat toch niet helemaal goed gerepareerd. Grrr. En net nu we alle muren en deuren weer (zelf!) hadden geschilderd, en de vloer weer hadden aangelengd, nieuwe plinten hadden gemonteerd en alles weer hadden schoongemaakt, stond alles dus opnieuw onder water omdat er iets verkeerd was gegaan.

 

Ze zijn net weer geweest om dat óók weer te herstellen, maar ik blijf toch achter met een enorm gevoel van machteloosheid en boosheid.

 

Dit is namelijk de zoveelste keer dat we opnieuw kunnen beginnen. Het is hier net ‘Ik Vertrek’ af en toe.

 

En ik heb zojuist dus besloten dat ik na mijn pensioen ga leren timmeren, loodgieten, stuken, dakdekken, enzovoort. Je bent nooit te oud om te leren, en ik doe het liever zelf dan dat ik alles steeds zes keer opnieuw moet láten doen. Bah.