De Grotta dello Smeraldo zal ik nooit vergeten.
Ik was twaalf. We waren op vakantie in Italië. Nog in de tijd dat je dacht dat je in één vakantie een heel land moest coveren. Van die afdeling ben ikzelf al lang niet meer. Jaren geleden ben ik bekeerd tot de ‘slow-holiday-style’. Wij bezochten in die Italië-vakantie heel veel plekken, waarvan ik waarschijnlijk nog maar een klein deel op een rijtje kan zetten. Ik herinner me Pisa, Pompeii, Paestum en Napels. Dat laatste was trouwens niet de bedoeling, maar voordat mijn vader het besefte, reden we dwars door de sloppenwijken. Onder een gigantisch hoeveelheid waslijnen door, tussen scootertjes en toetertjes. Gekkenhuis. We sloegen ons er dapper doorheen. Wij op de achterbank vonden het ook best spannend. Mijn moeder wilde graag de grotten van smaragd zien. Waarschijnlijk had ze dat in een reisgids zien staan. Mijn vader was er na het Napels-avontuur een beetje klaar mee, Dus toen we bij een ieniemienie parkeerplaatsje aankwamen zei hij tegen m’n moeder: ‘Ga jij maar kijken met de kinderen. Ik wacht wel even hier, want ik laat de auto niet onbeheerd achter’.
Aan mijn moeder merkte ik dat ze ineens heel zenuwachtig werd
Moesten we een giga-lange trap af langs de rotsen, tot we bij een plekje kwamen waar één roeibootje lag. Met een snorrige Italiaan erin, die ons uitnodigde in te stappen en daarna meteen aan het roeien sloeg. Steeds verder van de kust. Wij hadden niets in de gaten, maar aan mijn moeder merkte ik ineens dat ze heel zenuwachtig werd. Zomaar alleen met haar kleintjes in een boot met een wildvreemde Italiaan. Ze probeerde haar angst te overwinnen en zei dapper tegen ons: ‘Als je in het schuitje zit, moet je varen’. Die uitdrukking zal ik nooit vergeten. Niets misgegaan natuurlijk en mooi dat we die prachtige smaragd-grotten gezien hebben. Lang voordat iedereen erachter kwam. Aanradertje. Al zal het nu intussen wel een heel stuk toeristischer zijn.
Door Franska. Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
