Franska.nl

Nadat ik de gewassen poetsdoeken, vaatdoeken en die dingen die je aan zo’n Leifheit-dweilstok doet (geen idee hoe zo’n ding heet) aan het opvouwen was om ze op te ruimen, schoot me ineens te binnen dat m’n hh-hulp nog zei dat ze wel even een nieuwe bij de Action zou halen, want deze was kapot. Ik keek wat er eigenlijk kapot was en zag toen dat er alleen maar naden los waren.

Nou jaaaa, moet je ‘m dan weggooien? Dat is toch zo gemaakt. En toevallig lag m’n handige leuke reis-naaisetje in de buurt, dus daar zat ik. Met de hand naden dicht te maken met een stiksteek. En toen ik toch bezig was heb ik meteen die andere ook maar meegenomen en de loshangende slierten met festonsteken vastgemaakt. Al ‘bordurende’ vroeg ik me af of het misschien een generatieding is, dat iets wat niet echt stuk is, gewoon even gemaakt kan worden. Hoe voordelig bij de Action ook.

Of is het aangeleerde zuinigheid? Kan ook, want er gaat geen pakje, fles of potje weg, zonder dat het helemaal tot de bodem leeggehaald is. Ik kan ook knap nerveus worden van potten met zo’n dispenser erop die er niet af wil. En dat je er niet in kan kijken, omdat ze niet transparant zijn. Grr… Of van mensen die iets ‘op’ vinden als het nog niet op is. Dat laatste velletje wc-papier is toch ook bruikbaar? Of dat laatste klotsje wasmiddel of WC-eend? Hoezo iets weggooien waar nog een bodempje in zit? Kruimeltjes zijn ook brood, zei m’n moeder altijd. Oh jee. Nu moet ik gauw ophouden en iets hips gaan doen, geloof ik. Chillen of zo. Of was dat verstelwerk juist überhip qua duurzaam en zo?

Evengoed mooi dat de handel ‘versteld’ in de schoonmaaklappen-la ligt nu. Tadaa!