‘En deze gang van zaken vond ik ronduit pijnlijk.’
‘Ik ben totaal niet tegen abortus. Voor veel vrouwen vind ik het zelfs een zegen dat ze ervoor kunnen kiezen om niet het kind te hoeven krijgen van een man die bijvoorbeeld niet het beste met hen voorheeft. Of voor heel jonge vrouwen, meisjes, die per ongeluk zwanger raken en hun leven totaal niet hebben ingericht op het moederschap. En zo zijn er nog wel wat redenen te bedenken. Maar, je voelde hem al komen, waarschijnlijk, over dit specifieke geval dat ik van dichtbij meemaakte en waar ik me best boos om heb gemaakt, denk ik toch wat genuanceerder.
Het ging om een zwangerschap van een gezonde vrouw van bijna dertig die een gezonde relatie had met de vader van haar kind en meer dan genoeg financiële middelen om een kindje een goed leven te bieden. Ze wilden ook echt wel kinderen, deze twee. Alleen de planning was een beetje ongelukkig in dit geval omdat ze er serieus over dachten om vóór de kinderen eerst een jaartje samen te gaan reizen. Daarom kozen ze ervoor om de zwangerschap nog even uit te stellen en naar een kliniek te gaan.
Die wereldreis is lang en breed achter de rug. Daarna kwam er eerst ook nog een nieuw huis – kon ook echt niet wachten – en toen waren ze er dan toch helemaal klaar voor. Inmiddels wordt er al ruim twee jaar aangemodderd in de hoop zwanger te worden. Maar het wil niet dit keer. Ze zijn in de fase dat eventuele afwijkingen al zijn uitgesloten en dat er ook al hormoonbehandelingen hebben plaatsgevonden. Wat er eventueel nog rest is ivf. Dat schuwen ze niet. Alle technologie die voorhanden is moet immers ten volle worden benut, en daar is bottom line ook wel wat voor te zeggen.
Wat ik minder begrijpelijk vind en waar ik me minder in kan verplaatsen, is de vanzelfsprekendheid dat het leven zomaar maakbaar zou zijn. Dat zoiets als een baby’tje op afroep beschikbaar zou zijn en dat een zwangerschap zonder tekst en uitleg zomaar ongedaan gemaakt kan worden als het kindje even niet in de planning past. Sommige zaken laten zich niet plannen. De natuur in de laatste plaats, zou ik zeggen. Waarschijnlijk niet helemaal van deze tijd om zo te denken, maar ik moest het toch even kwijt.’
Koosjes naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
