Kinderfeestjes zijn anno 2024 nogal over the top
Wat moet je als moeder nu weer verzinnen voor de jarige snob…
Mijn allereerste herinnering aan mijn eigen kinderpartijtje is dat ik als vijfjarige met een pollepel in mijn knuistje in een kringetje met 4 andere kleutertjes zit. Op ons hoofd hebben we een feesthoedje, gemaakt van behangpapier en lege doosjes Bona, je weet wel, die margarine. Met die pollepel mag ik net zo lang op de grond in de rondte slaan tot ik het juiste pannetje te pakken heb. Onder die pan ligt een vette prijs: een doosje rozijntjes. Na een paar liedjes voor de jarige job krijgen we allemaal nog een plakje cake met een toef slagroom waarna we door mijn moeder naar buiten gebonjourd worden voor een partijtje zaklopen. Nog even tikkertje spelen en na twee uur is het feestje klaar. Met een gelukzalig gevoel lag ik die avond in 1974 onder de frisgewassen lakens van mijn bed na te genieten van het beste partijtje ever.
Probeer een kind daar anno 2024 maar eens mee af te schepen. De moedermaffia ziet je aankomen zeg, met een pan, een pollepel en een zelf geknutseld hoedje. Ben je helemaal betoeterd. Het thema voor je jarige snob is groot, groter, grootst en de moeders hebben het er maar druk mee. Er hoort een bijzondere uitnodiging te zijn, want het moet natuurlijk wel origineeeel zijn. En vergeet vooral de borrel voor de ouders na afloop niet als ze hun kroost komen halen. En dan heb ik het nog niet eens over la pièce de resistance, het feestje zelf. De meeste moeders krijgen er slapeloze nachten en een gat in hun bankrekening van.
De echte bikkels zijn die ouders die de halve klas thuis een beetje laten knutselen. Maar de meeste klasgenootjes hebben de spanningsboog van een heikever en zijn daar al na tien minuten klaar mee. Vervolgens kijken ze je dan verwachtingsvol aan wanneer je eindelijk eens gaat vertrekken naar de indoor speeltuin of kartbaan of het tropisch zwemparadijs. Als de kindertjes erachter komen dat dat niet gaat gebeuren breken ze de tent af want dat is niet cool. ‘Stom feestje’, durven ze dan ook nog te zeggen, welopgevoed als ze zijn.
Maar ook als je wel met zo’n kluwen kinderen de deur uit gaat wil het nog weleens op een teleurstelling uitlopen. Want hoe krijg je die 15 hyperactieve kids in één auto naar het Ajaxstadion voor een voetbalclinic, een rondje Artis of een middagje in het krijspaleis, de indoor speeltuin? Met een beetje pech zijn ze er al met drie andere partijtjes geweest. En als je ze dan eindelijk in het gareel hebt op de skelterbaan waar ze voor 20 euro per kind een paar rondjes mogen rijden, en ze zien in de verte de echte kartbaan, wat doe je dan als er 3 jochies gaan lopen muiten? Bel je dan hun moeders of stuur je ze met de bus naar huis? Mijn hemel, het is niet snel goed voor deze verwende prinsjes en prinsesjes. En dan heb ik het nog niet eens over het feestzakje voor de kleine gasten als ze met een kadootje weer naar huis gaan of de versnaperingen en het eten na afloop. Voor de prijs van 15 Happy Meals kan je een week lang buitengewoon lekker eten.
Eerlijk gezegd ben ik bang dat de moedermaffia elkaar helemaal gek maakt wie er met de prijs voor het meest originele en duurste kinderfeestje vandoor gaat. Daar krijg je natuurlijk heel verwende kindertjes van die niks meer leuk of bijzonder vinden. Misschien is het een idee om maar eens met die malle over-the-top feestjes te stoppen en weer een beetje normaal te doen? Ik weet nog een leuk spelletje met een pan en een pollepel.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
