Kerken in tijden van corona
Zondag zat ik op twee minuten rijden van de Mieraskerk in Krimpen aan den IJssel. De kerkgangers liepen langs over straat, daar maakte ik me zelfs nog een beetje kwaad over.
Een half uur later kreeg ik een telefoontje dat een journalist in zijn rug (!) aangevallen was door een kerkbezoeker. Ik was totaal flabbergasted en boos en verbluft en ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Met je christelijke gedrag, was het eerste wat ik dacht.
Bij het wegrijden uit Krimpen liep er een netjes geklede man de straat in. Je kunt een redelijke inschatting maken of iemand rond die tijd uit een kerk komt, dat leek mij wel het geval. Ik keek hem extra lang en extra fronsend aan, om hem duidelijk te maken wat ik van zijn gekerk vond in tijden van een pandemie, waarin je beter niet met 700 mensen in dezelfde ruimte kunt gaan zitten en ook prima thuis kunt bidden. En ineens realiseerde ik me dat hij misschien wel helemaal niet naar die bewuste kerk was geweest. Daarom moet me iets van het hart.
Laten we niet alle kerkgangers aankijken op iets wat in één kerk op Urk of in Krimpen gebeurt. Je mág met dertig mensen in een kerk samenkomen, ook nu. Net als dat je naar de moskee mag en je ook in klein gezelschap een bruiloft kan vieren. Je kunt je online inschrijven voor een dienst en bij een loopneus of kuchje blijf je gewoon thuis. Voor wie weinig kerken vanbinnen heeft gezien: die dingen zijn flink aan de maat. Absoluut niet groot genoeg om zonder masker met zevenhonderd man bij elkaar te gaan zitten bidden en zingen, maar wel groot genoeg om dertig mensen veilig over minimaal vijftig kerkbanken of duizend stoelen te verdelen.
Maar Adeline, als we even niet naar kantoor mogen of een vakantie overslaan, dan kan die kerk toch ook wel wachten? Ook ík hoor hier logica in. Wat mij betreft moet dat ook kunnen. Online kerkdiensten genoeg om te volgen en als je thuis bidt dan komt de boodschap ook echt wel over. Alleen zijn er veel mensen alleen, waarvoor naar de kerk gaan onderdeel is van het net wat minder alleen zijn. En voor hen vind ik het zo fijn dat ze nog steeds veilig kunnen en nog steeds mogen. Waarom moeten twee kerken het voor hen verpesten?
Ik hoop dat we die gedachte een beetje vast kunnen houden. En de kerkgangers die journalisten aanreden en in de rug aanvielen, die hebben nog flink wat te leren en bidden.