Ken jij het sprookje van de wolf en de ezel al?
De afloop is vooralsnog wat atypisch voor een sprookje.
Die wolf toch. Besluit na anderhalve eeuw van afwezigheid weer eens een kijkje bij ons te komen nemen en zet meteen het hele land op stelten. Zij die vinden dat hij hier hoort – wat in feite een rare discussie is, omdat hij hier, gehoord of ongehoord, gewoon ís – vinden dat het aan de overheid is om mensen, kinderen, honden, schapen en wat al niet meer tegen de wolf te beschermen. Tegenstanders en sceptici die vrezen dat het niet reëel is om op de overheid te gaan zitten wachten, grijpen liever naar een luchtbuks, paintballgeweer of ander schietgerei.
Intussen hebben wanhopige schapenhouders alles, van wolvenrasters tot stroomdraden, uit de kast getrokken om hun kudde uit de klauwen van deze wrede rover te houden. Wat dat heeft uitgehaald? De afgelopen jaren werden, ondanks alles, honderden schapen slachtoffer van wolvenaanvallen, met vaak gruwelijke en bloederige details tot gevolg.
In het Utrechtse dorpje Maarsbergen denken ze nu een andere oplossing gevonden te hebben en is een ezel ingezet om de schapen te beschermen. Want rasters mochten niet baten, een tweede hek is evenmin een waterdichte oplossing, zo is elders gebleken, en een mens moet toch wat. Een ezel dus. Want die houdt niet van indringers en staat erom bekend zijn territorium met veel aplomb te verdedigen. Voorlopig lijkt de wolf zich te laten afschrikken door dat grote agressieve dier dat oorverdovend gaat balken, iaën en giegagen zodra hij de wolf in het vizier krijgt. Maar of dit het ei van Columbus is, zal nog moeten blijken.
Een wolf heeft immers niet voor niets een reputatie als jager, en behalve schapen, reeën en herten is zelfs een koe weerloos tegen een aanval van een roedel wolven op oorlogspad. Dus gaan we nu lijdzaam af zitten wachten totdat de eerste ezel meedogenloos afgeslacht wordt? Of is het misschien een idee om eens een serieus gesprek met de wolf te hebben, die ongenodigd na anderhalve eeuw weer vrolijk binnen komt wandelen om de boel op stelten te zetten? Een béétje fatsoen kan hier toch zeker geen kwaad?
N.B. Het aantal tegenstanders van de wolf in Nederland neemt toe. Anderhalf jaar geleden vond ongeveer één op de vier Nederlanders dat de wolf hier niet thuishoort; inmiddels is dat één op de drie. In Gelderland, Drenthe en Friesland – de provincies waar de wolf voorlopig het meest voorkomt – is een beduidend groter aandeel van de bevolking tegen.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
