Franska.nl

Je zou toch in de schoenen van Pieter Omtzigt staan

 

Is net de zoveelste crisis in het kabinet bezworen, dient de volgende zich alweer aan. Er is één naam die steeds weer opduikt.

 

Die van de luis in de pels van de hedendaagse Nederlandse politiek. Want als er een man is die de boel aardig heeft opgeschud de afgelopen jaren, is het Pieter Omtzigt wel. Samen met collega-Kamerlid Renske Leijten bracht hij de toeslagenaffaire aan het licht.

 

Jarenlang bleef hij het kabinet met kritische vragen bestoken en hij liet niet los. Zelfs niet als het om mensen uit zijn eigen partij ging. Hij kreeg boven tafel met welke minachting de Belastingdienst jarenlang met de burger is omgegaan. De ministeries waren ervan op de hoogte, maar iedereen keek jarenlang de andere kant op. In de hoop dat Omtzigt zijn interesse in het dossier zou verliezen als hij maar genoeg zou worden tegengewerkt.

 

Het maakte hem alleen maar fanatieker. Maar nu werd Omtzigt dus het probleem. Zo erg zelfs dat er een functie elders voor hem moest komen. Want lastige Kamerleden zijn niet gewenst. Terwijl het juist de taak is van Kamerleden om lastig te zijn.

 

Deze gekozen volksvertegenwoordigers controleren de regering. En blijkbaar vindt de regering dit niet zo prettig, gezien de mogelijke inhoud van de geheime notulen van de ministerraad die gisteren boven water zijn gekomen. Helaas zijn deze aantekeningen staatsgeheim en worden ze pas over twintig jaar openbaar gemaakt. Maar de geest is opnieuw uit de fles en de naam van Pieter Omtzigt is er weer aan verbonden.

 

Het lijkt wel het Bijbelse verhaal van David en Goliath. Pieter tegen de ondoorgrondelijke Haagse macht. Je zou toch in zijn schoenen staan. Dat door jouw vasthoudendheid het Nederlandse politieke bestel op zijn grondvesten staat te schudden lijkt me een zware last. Hoezo vindt jouw fractievoorzitter dat je ‘gesensibiliseerd’ moet worden? Vrij vertaald: kunnen we deze irritante lastpak niet de mond snoeren? Het komt op mij in elk geval over alsof ze hem het liefst naar een heropvoedingskamp in Siberië zouden willen sturen.

 

Weer staat Pieter dus vol in de wind. Als een probleem, alsof hij geen mens van vlees en bloed is. Terwijl hij een geliefde echtgenoot is en vader van vier dochters. Een politicus die met ruim 342.000 voorkeurstemmen is herkozen om weer precies dat te doen waar hij goed in is: kritisch en vasthoudend zijn, zodat de regering weet dat ze niet meer wegkomen met gekonkel en vriendjespolitiek.

 

Ik ben benieuwd wat er gebeurt als hij zijn eigen partij opricht; Omtzigt for president. Het zou mij niets verbazen als hij het ooit zover weet te schoppen.