Hoha Hola!
Als je ieder jaar naar Toscane gaat, leer je een beetje het plaatselijke dialect spreken. En kun je Italianen uit een andere regio zelfs helpen met de menukaart.
Als je elk jaar naar Toscane gaat, zoals ik, dan leer je zelfs een beetje het plaatselijke dialect spreken. Niet echt heel goed natuurlijk, maar wel zo goed dat ik in Verona een Toscaans stel dat naast me zit te eten aan hun dialect herken. Ik zag ze stuntelen met de menukaart, omdat ze echt niet begrepen wat daar stond. Bigoli alla sarde…Ik zei: jullie komen uit Toscane hè? Bigoli is net zoiets als pici bij jullie. Allebei zijn het hele dikke slierten. Zo leuk dat ik ze kon uitleggen wat de specialiteiten in Verona zijn. Hoe ik ze herkende? Heel simpel. In Toscane spreken ze de K uit als een H. Ze bestellen daar dan ook geen coca cola con canuccia, maar een hoha hola hon hanuccia. Canuccia betekent rietje. En als ze naar huis gaan, dan gaan ze naar de hasa. Dat je het maar weet. Kun je meedoen. Niet elke Toscaan hoeft er trouwens om te lachen als je ze nadoet…
