Is het gek dat ik iedere dag de familieberichten in de krant lees?
Al zolang ik me kan heugen lees ik dagelijks de rouwadvertenties in de krant. Mijn kinderen vinden het een idiote en macabere tic en noemen het zelfs lijkenpikkerij.
‘Dat doe je toch niet echt mam?’ zeiden ze verschrikt in koor toen ik ooit uit de kast kwam en zonder blikken of blozen vertelde dat ik iedere dag de familieberichten in de krant lees. ‘Je wil toch zeker niet weten wie er dood is?’ Nou ja, daar komt het dus eigenlijk wel op neer, als ik er zo over nadenk. Maar gek genoeg haal ik er ook wel weer bijzondere informatie uit.
Dat mijn oud-collega, die ooit een prille liefde nareisde naar Tokyo, nu in Frankrijk woont en nog steeds met deze leuke meneer samen is. Of dat J.P., op wie ik op de middelbare school twee jaar knetterverliefd was, helaas niet meer onder ons is. Ik zat in de brugklas, J.P. in 4 havo, en hij zal nooit geweten hebben dat ik in katzwijm viel als hij in de gang langsliep waar ik verschrikt mijn knalrode hoofd in mijn kluisje duwde. Ik durfde het aan niemand te vertellen, als de dood dat hij erachter zou komen dat zo’n sloom brugpiepertje als ik helemaal smoor op hem was met alle hoongelach van mijn klasgenoten tot gevolg.
Maar mijn rare belangstelling voor de rouwadvertenties heeft ook een dierbare vriendschap nieuw leven ingeblazen. K. en A. kenden mijn meneer en ik nog uit onze studententijd, alleen zoals dat gaat met dertigers, die hebben het druk met banen en baby’s, en zo verloren we elkaar uit het oog. Maar tien jaar later las ik dat de vader van K. was overleden. We stuurden K. en A. een kaartje, waarna ze prompt belden en ik meteen anderhalf uur met A. aan de telefoon zat alsof er nooit tien jaar tussen had gezeten.
Achteraf was ik dus heel blij met mijn macabere tic, maar ik vraag me soms wel af of ik nou de enige ben met deze bijzondere gewoonte.
‘De afgelopen tijd groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.’
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
