Integratie mislukt
Nadat je hier meer dan dertig jaar woont, ben je nog steeds niet geïntegreerd. Je blijft een buitenstaander. Kunt natuurlijk wel proberen om een beetje de taal aan te leren, maar het echte accent krijg je toch niet te pakken. Zeker niet als je steeds met mensen van je eigen soort blijft omgaan en maar af en toe ‘mingelt’ met de authentieke bewoners van de plek waar jij nieuw bent binnengekomen.
Ook al beschouw jij zelf iedereen om je heen als goede bekenden, of zelfs goede vrienden, ze blijven nu eenmaal het gevoel houden dat je er toch niet echt bij hoort. Je bent import en dat blijf je. Klaar uit. Zoiets bepaal je namelijk echt niet eenzijdig. Daar heb je meer mensen bij nodig. De andere partij moet er ook in geloven.
Hoe ik dat zo goed weet? Ik heb het namelijk gewoon over mezelf. Ik ben zelf import. Ook al ben ik geboren in het dorp waar ik woon, door een verhuizing (lees immigratie) van zo’n dertig jaar geleden ben ik een Bovensloter geworden. Helemaal apart is dat ik dit pas onlangs gehoord heb. Ik wist niet van het bestaan van Bovensloters af, maar ben er zelf al de hele tijd eentje. Bovensloter? Ja, dat zijn die mensen van boven de grote rivieren. Die worden never nooit een echte Brabander.
