Ik werk maar kan mijn vaste lasten nauwelijks betalen
Diana werkt hard om alle ballen in haar eentje in de lucht te houden. Maar op een dag is ze het zat.
‘Ik schrik als ik mijn mobiel hoor gaan. Ik zie het nummer op het schermpje verschijnen en druk het weg. Ik heb helemaal geen zin om mijn leidinggevende te woord te staan want ik weet al wat ze gaat vragen. Of ik nog meer diensten wil draaien en daar heb ik op dit moment gewoon helemaal geen zin meer in. Want waar doe ik het allemaal voor?
Sinds een paar jaar moet ik alle ballen in mijn eentje in de lucht houden, met drie pubers in een veel te kleine flat. Soms heb ik het gevoel dat ik stik. De werkdruk is zo hoog dat ik altijd het gevoel heb dat ik tekortschiet. Ik ben te weinig thuis voor mijn jongens en als ik er dan ben kan ik ook daar nog aan de gang. De was moet gedaan, de koelkast is leeg en even wat tijd voor mezelf is er al jaren niet meer bij.
Het voelt vaak heel eenzaam want er is niemand die me helpt. Mijn ex is na de scheiding gewoon een nieuw leven begonnen waarin voor onze kinderen eigenlijk geen plaats meer is. Zij zijn inmiddels oud genoeg om hun eigen keuze te maken of ze hem nog willen zien. En ik snap best dat ze daar geen zin meer in hebben. Wat zou je zelf doen als je vader je liever kwijt dan rijk is? Alleen heb ik zo nauwelijks tijd meer voor mezelf over.
Die verantwoordelijkheid voor de jongens hangt vaak als een steen om mijn nek en daar word ik zo moe van. Helemaal nu de feestdagen er weer aan komen en de folders met luxe eten en cadeaus in de bus vallen wil ik soms wel gillen. Want ik weet heus wel dat ze ook graag een dure spelcomputer onder de kerstboom zouden willen vinden. Of dat ik met ze in de stad loop en zeg dat ze alle drie een paar mooie merkgympen mogen uitzoeken. Maar dat gaat gewoon niet. Ik kom nu al nauwelijks rond met mijn salaris en de alimentatie.
De winter moet nog beginnen en het is eigenlijk al te koud in huis. Maar zomaar de verwarming hoger zetten of lekker lang onder de warme douche staan kan niet. Ook ik moest een nieuw energiecontract afsluiten en ben me rotgeschrokken van het bedrag dat ik moet gaan betalen. Tel daar de verhoging van de huur en de zorgkosten bij op en er blijft niets over om mijn kinderen eens te verwennen. Waar werk ik dan zo hard voor?
Soms heb ik het gevoel dat ik geen kant meer op kan. Want ik wil niet meer op de fiets door de regen naar mijn werk, omdat ik geen auto voor de deur heb staan. Ik wil net als andere vrouwen gewoon eens naar de schoonheidsspecialiste gaan, of mooie kleding voor mezelf kopen. Soms denk ik dat ik kan me net zo goed ziek zou kunnen melden.
Sterker nog, soms heb ik het idee dat ik net zoveel geld te besteden heb als ik een uitkering zou krijgen. Dan hoef ik in ieder geval niet meer zo te buffelen en zou ik de tijd en rust hebben om gewoon thuis op de bank te blijven zitten. Misschien dat het morgen weer beter gaat, maar voor nu kan ik het even niet meer opbrengen.’
Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Door: Redactie Franska.nl
