‘Ik kies voor mijn kind ten koste van mijn ouders’
Chantal gaat volgend jaar trouwen met de liefde van haar leven. Maar dat heeft grote gevolgen voor haar moeder.
‘Ik zit samen met mijn dochter Chantal op de bank. We hebben de iPad op schoot en kijken naar bruidsjurken. Volgend jaar gaat ze met haar grote liefde trouwen en wil ze een groot feest geven met iedereen die haar lief is.
Ik ben heel blij voor haar. Het vinden van de liefde was voor Chantal niet makkelijk, ze heeft zo lang naar een partner gezocht. Pas op haar negentiende had ze haar eerste vriendje, maar erg serieus werden haar relaties nooit. Het was alsof ze iets miste, zei ze zelf weleens. Om haar heen gingen vriendinnen samenwonen, kregen kinderen, maar Chantal bleef alleen.
Tot ze twee jaar geleden lid werd van een sportschool en ze dolverliefd werd op een van de instructeurs. Ik had het natuurlijk wel in de gaten, want ze straalde. Maar het duurde even eer ze wilde vertellen om wie het ging. Alsof ze eerst zeker wilde weten dat dit een blijvertje was. Maar dat was niet de enige reden. Ze was verliefd geworden op een vrouw.
Tot haar stomme verbazing was ze als een blok gevallen voor Leonie. In het begin wist Chantal zich geen raad met haar gevoelens, maar toen ze op een avondje samen aan de bar van de sportschool bleven hangen bleek de verliefdheid wederzijds en was er geen ontkennen meer aan.
Mijn man en ik sloten Leonie meteen in onze armen. Dat deze vrouw onze dochter zo gelukkig maakte was voor ons het enige dat telde. Het voelde ook meteen alsof ze er altijd was geweest. Chantal wilde haar vriendin graag zelf aan mijn ouders voorstellen, maar dat liep uit op een grote teleurstelling.
Ik had gehoopt dat ze, net als wij, zouden zien hoe gelukkig Chantal was, nu ze eindelijk de liefde van haar leven had gevonden. Maar ze was nog niet weg of mijn moeder hing al aan de lijn. In plaats van blij te zijn voor haar kleindochter zei ze lacherig dat de vriendin van mijn dochter vast een bevlieging was. Iets moderns, dat wel weer over zou waaien.
Laaiend was ik. Hoe konden mijn ouders zo bekrompen zijn? De dag erna ben ik naar ze toe gegaan om met ze te praten, maar ze bleven bij hun standpunt. Natuurlijk was Chantal niet lesbisch, ze had toch zeker altijd vriendjes gehad? We kregen een heel vervelende discussie waaruit bleek dat mijn ouders helemaal niet zo zaten te wachten op de vriendin van hun ‘zogenaamd lesbische’ kleindochter. ‘Wat zou de rest van de familie wel niet denken?’
Dat was voor mij de druppel. Ik keek nog een keer naar het gezicht van mijn moeder, maar het was alsof er een vreemde voor mijn neus stond. Een vrouw die ik niet wilde kennen. Uiteindelijk draaide ik me zwijgend om en ben huilend naar huis gereden.
Ik was zo verdrietig. Met mijn ouders heb ik sindsdien geen contact meer gehad en daar heb ik ook geen behoefte meer aan. Ik kies voor mijn kind, ten koste van mijn ouders. Want voor het eerst van haar leven is mijn dochter echt gelukkig. Eindelijk kan ze zijn wie ze werkelijk is en dat mag niemand van haar afpakken. Ook mijn ouders niet.’
