Ik kan ze er wel uit kijken
Want geduld is niet mijn sterkste kant helaas. En dat heb je echt nodig bij de klus die ik net geklaard heb. Zal wel nooit goedkomen hier.
Alle buxus is weg, dus ineens een heel kale boel hier. Ik heb begrepen dat ik niet de enige ben die ooit bedacht dat een tuin met lekker veel buxus leuk zou zijn. Als ze toen meteen even hadden kunnen vertellen dat er een mot zou komen… Maar goed. Plan B is in werking gezet. Ze hoeven wat mij betreft ook niet overal terug die bollen en heggetjes. Ik weet dat er vervangers zijn, maar dat is toch niet het echte werk. Liever niks dan namaak. Er is dus maar op één plek een heggetje teruggekomen en wel van ‘euonymus green spire’, die schijnt het op onze klei beter te doen dan die ilex die iedereen aanbeveelt.
Om de boel meteen in het voorjaar in de rest van de tuin toch weer vrolijk te laten worden had ik voor m’n verjaardag bolletjes gevraagd. En er zelf ook nog een stuk of tig, ik bedoel eigenlijk heel veel meer dan tig besteld. Superleuk als ze binnenkomen die bollen, alleen dat poten… Ben ik niet zo gek op. Zeker niet in deze tijd van het jaar. Schuif ik dus steeds een beetje voor me uit. Want het is koud, het regent, ik heb wel iets anders te doen en nog achtenveertig andere rotsmoezen.
Maar goed. Ze zitten erin hoor. Eindelijk. En nu kan ik die bollen er wel uitkijken. Als ik tenminste nog bij benadering weet waar ze staan. Zo’n beetje meteen als ik ze poot ben ik vergeten waar ze zitten. Graaf er dus ook rustig een paar op terwijl ik bezig ben. Zeker die, die er al veel langer staan. Ik weet het, ernstig stom, en plattegrond van je tuin maken, tuurlijk, zou een slim plan zijn. Ondanks de rommelige aanpak wordt het een groot bolletjesfeest volgend jaar, zeker weten. Ik kan echt niet wachten. Trouwens… zo ergens in december komen de sneeuwklokjes toch al boven de grond? Ik ga even kijken, heb ik vandaag wel even tijd voor. Alleen als het even droog is hoor. Moet wel leuk blijven.
Jij ook een fijne zondag!