‘Ik had hem nooit moeten geloven’
Mylène woont al jaren in Utrecht, waar ze na haar scheiding een huis heeft gekocht. Na haar scheiding werd ze verliefd op Maarten. Er was alleen één probleem: Maarten was nog getrouwd, maar zei in scheiding te liggen.
‘Vanaf moment één dat we elkaar zagen was het raak. We kwamen elkaar tegen in een kroeg in Utrecht, waar we allebei eigenlijk nooit komen. Het klinkt cliché, maar het was echt liefde op het eerste gezicht. De hele avond waren we niet van elkaars los te wrikken, urenlang hebben we gepraat. Over alles; ons werk, ons leven en onze relaties. Ik vertelde hem dat ik was gescheiden, en schrok me rot toen hij zei dat hij getrouwd was. Natuurlijk kon dit ook een vriendschappelijk gesprek zijn met een goede klik, maar ik hoopte op meer.
Die avond is er niets gebeurd behalve onze gesprekken. Ik wilde mezelf niet inlaten met een getrouwde man en hij had ook geen teken gegeven dat hij het als meer dan vriendschappelijk zag. Natuurlijk was er spanning en ik wist echt wel dat we elkaar zagen zitten, maar de grens zijn we niet over gegaan. Maar een maand later kreeg ik een Facebookverzoek: of ik vrienden wilde worden met Maarten.
Binnen een milliseconde had ik op ‘accepteren’ geklikt, en een uur later was het eerste berichtje van hem binnen. Hij was inderdaad getrouwd, maar zijn huwelijk was al jaren op. Het gesprek met mij in die bar had hem daar weer bewust van gemaakt; de liefde was op tussen hem en zijn vrouw en hij kon mij niet meer uit zijn hoofd krijgen. Ik had natuurlijk precies hetzelfde, maar ja… Ik was niet gebonden.
Dus hield ik de boot af, voor zover ik dat kon. Maar deze intense verliefdheid leek wel niet te stoppen. Toch stuurde ik dan weer een berichtje. En vaak besloten we het contact te stoppen, en het eventueel weer op te pakken als hij weg was bij zijn vrouw, maar toch was er dan altijd weer één van ons twee die weer contact zocht. Nog nooit was ik zo verliefd geweest; en dat terwijl we niet eens hadden gezoend!
Die eerste zoen kwam later wel, toen we ruim een half jaar elkaar kenden. Het voelde zo goed en tegelijkertijd zo fout. Na die eerste zoen was er ook geen houden meer aan: we waren net twee verliefde pubers. We konden uren fantaseren over onze toekomst samen. Zelf heb ik geen kinderen; hij heeft een zoon van 14. Die zoon was op de hoogte van de huwelijksproblemen en dat zijn ouders uit elkaar zouden gaan, zei hij.
En dat bleek ook wel, want zijn vrouw kwam achter onze affaire. Hij biechtte daarna alles op: over zijn verliefdheid, over onze ontmoetingen en over wat hij mij beloofde. Ze besloten uit elkaar te gaan en ook al vond ik het verschrikkelijk voor zijn zoon, was ik ergens ook blij. Eindelijk konden we beginnen aan onze toekomst samen, ook al zou een scheiding niet makkelijk worden.
Dat dat inderdaad niet makkelijk werd, dat bleek al snel. Ze zijn getrouwd in gemeenschap van goederen en steeds vaker begon hij te klagen dat hij het financieel niet aan kan, om op papier te scheiden. Hij werkt, maar zijn vrouw niet — en dat wil ze ook niet. Ook heeft zijn zoon het er erg moeilijk mee, wat zijn schuldgevoel alleen maar voedt.
Gek werd ik van zijn getwijfel en zijn geklaag. Ik stelde voor om een maand geen contact te hebben, om allebei even tot rust te komen en dat hij rustig zijn dingen kan regelen, zonder teveel prikkels van mijn kant.
De maand is bijna om, nog een week. Ik miste hem verschrikkelijk en besloot zijn vrouw op te zoeken op social media, wat ik nooit eerder had gedaan. Via haar Instagram kwam ik er van de week achter dat ze op vakantie is. Met hem. En hun kind. ‘My family,’ stond erbij.
Het is duidelijk dat hij terug bij haar is, en het niet eens nodig vond mij daarvan op de hoogte te stellen. Ik durf hem niet te bellen, bang voor wat ik ga horen. Ik voel me nu vooral ontzettend stom en hartgebroken. Nog nooit ben ik zo verliefd geweest, en nog nooit ben ik zo in de maling genomen. Ik dacht dat ik hem kende.’
Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Door: Redactie Franska.nl
