Franska.nl

‘Toen ik nog een klein kind was voelde ik al dat het bij mij thuis anders ging dan bij mijn klasgenootjes. Ik ben enig kind en mijn ouders hadden geen gelukkig huwelijk. Er was veel spanning tussen mijn ouders en ze konden elkaar wekenlang negeren. Dan probeerde ik wel om de lieve vrede te bewaren, maar in mijn eentje lukte dat natuurlijk niet. Als mijn ouders weer eens ruzie hadden vertrok ik naar mijn kamer. Dan deed ik mijn koptelefoon op met harde muziek en probeerde zo te negeren wat er zich beneden allemaal afspeelde.

Na mijn middelbare school ging ik in een andere stad studeren en kwam steeds minder thuis. De verstikkende sfeer, de boze blikken naar elkaar. Het was eigenlijk wel fijn om niet meer in die spanning te hoeven zitten.

Ik leerde een leuke man kennen, waar ik al snel mee ging samenwonen. Er kwamen drie kinderen die echt uit liefde zijn geboren. Maar na een paar jaar was de koek op en gingen mijn vriend en ik uit elkaar. We verdeelden de spullen en spraken af dat de kinderen de ene week bij mij en de andere week bij mijn ex zouden wonen. Inmiddels woon ik in een leuk appartement en heb mijn leven, samen met de kinderen, weer op de rit. Ik ben gelukkig gescheiden.

Mijn ouders zijn al die jaren wel bij elkaar gebleven en leven langs elkaar heen. Mijn moeder is een teleurgestelde vrouw geworden en ze begrijpt niet dat ik de keuze heb gemaakt om zonder mijn vriend verder te willen. Volgens mij is ze gewoon jaloers op mij en mijn herwonnen vrijheid. Ze vindt dat ik moeilijk ben en mijn kinderen tekortdoe. Nou, mijn kinderen hebben meer aan blije ouders die niet meer bij elkaar wonen, dan aan ouders zoals de mijne. Die elkaar het leven zuur maken en dat van hun kind erbij.

Na de zoveelste moeizame discussie met mijn moeder heb ik besloten om het contact op een laag pitje te zetten. Met kerst wil ik niet weer aan tafel zitten met een vader en een moeder die elkaar niets meer te vertellen hebben en elkaar beleefd te woord staan. Ik pas ervoor om er als een scheidsrechter tussen te zitten en kies dit jaar voor een kerst alleen met mezelf.

De kinderen gaan in de kerstvakantie met hun vader skiën en zijn met de jaarwisseling bij mij.

Vriendinnen die voorzichtig vragen of ik de kerstdagen met hen door wil brengen, heb ik vriendelijk voor hun uitnodiging bedankt. Ik ben niet zielig. Ik ben vrij.

Vrij om te doen waar ik zin in heb. Twee dagen Netflixen, heerlijk de hele dag in m’n bed liggen met een goed boek, winkelen op tweede kerstdag. Ik mag het deze kerst allemaal helemaal zelf beslissen en dat voelt heel goed zo.’