Talitha de Gier is stikverliefd op haar vriend Bas en weet na anderhalf jaar zeker dat hij de man van haar leven is. En wat doe je dan als vrouw anno 2025? Dan ga je zelf op één knie en vraag je hem ten huwelijk. Ze vroeg eerst om de hand van Bas bij haar toekomstige schoonouders en deed vervolgens een bereromantisch aanzoek. Superleuk toch?

@talithadegier Ik vond deze sound net gewoon even en hoe perfect past deze bij deze video😱 #fyp #aanzoek #proposal #marriage #love ♬ Originalton – Aenhypean

Nou, dat viel effe tegen. Haar vriend en familie reageerden weliswaar razend enthousiast, maar toen ze in een vrolijke bui haar aanzoek op TikTok deelde, kreeg ze talloze (lees: duizenden) negatieve reacties, zoals: “May this love never find me” en “Meid, sta alsjeblieft op.” Ik viel echt van m’n stoel van verbazing. Het is 2025, hè meisjes…

In 1997 vroeg ik mijn toekomstige echtgenoot ook zelf ten huwelijk. Ook ik had er werk van gemaakt, met een gigantisch Sinterklaasgedicht, een prachtige taart en lieve familie om me heen. Mijn verloofde reageerde blij verrast en we leefden nog lang en gelukkig. Geen kip die het stom vond, alleen maar leuke en lieve reacties.

Op één na: een kennis van me reageerde nogal zuur omdat mijn lief en ik nog niet zo lang samen waren en al deze stap gingen zetten. Terwijl zij al jaren verkering had en op ieder belangrijk moment van het jaar zo’n beetje verwachtte dat haar vriend een ring uit zijn broekzak zou toveren. Maar blijkbaar had hij er niet zo’n haast mee, of dacht er zelfs niet eens aan. Ze zei zelfs dat ze nog een jaar zou wachten en dat als hij het dan nog niet gevraagd had, het voor haar niet meer hoefde.

Vlak voordat ze samen op vakantie zouden gaan, vond ze opeens een doosje met een ring in zijn toilettas. Maar ja, toen was de verrassing ervan af en was ze iedere dag zenuwachtig wanneer hij met zijn aanzoek op de proppen zou komen. Had ze het dan maar zelf gedaan, dacht ik later, toen ze me na haar vakantie eindelijk triomfantelijk haar verlovingstrofee kon laten zien.

Ook in 1997 vond ik dat al verschrikkelijk ouderwets. En als ik nu lees hoe negatief veel jonge vrouwen denken over een vrouw die uit liefde een aanzoek doet aan haar vriend, begrijp ik er helemaal niets van. Soms bekruipt me het gevoel dat deze jonge vrouwen anno nu alleen maar traditioneler worden. Begrijp me niet verkeerd: iedereen moet lekker zelf weten hoe zij haar leven indeelt – wel of geen kinderen, man of carrière – maar laten we elkaar nu eindelijk eens gaan steunen in plaats van afkatten.

Dát is pas vooruitgang.